Obrona Niemczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obrona Niemczy
Wojna polsko-niemiecka (1015–1018)
Ilustracja
Tablica upamiętniająca bitwę, zlokalizowana przy ratuszu w Niemczy (2013)
Czas

sierpień 1017

Miejsce

Niemcza

Terytorium

Księstwo Polskie

Wynik

zwycięstwo sił polskich

Strony konfliktu
I Rzesza (Niemcy)
Księstwo Czech
Wieleci
Księstwo Polskie
Dowódcy
Henryk II Święty Bolesław I Chrobry
Siły
kilkaset 12,000
Położenie na mapie Niemczy
Mapa konturowa Niemczy, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego
Mapa konturowa powiatu dzierżoniowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie gminy Niemcza
Mapa konturowa gminy Niemcza, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°43′00,12″N 16°49′59,88″E/50,716700 16,833300

Obrona Niemczy – obrona grodu w Niemczy w sierpniu 1017, za panowania Bolesława Chrobrego podczas wojny polsko-niemieckiej (1015–1018).

W 1017 niemieckie oddziały zbrojne Henryka II wraz ze sprzymierzonymi oddziałami Czechów i Wieletów wkroczyły w granice polskie. Po doświadczeniach poprzednich wypraw, tym razem Henryk II nie chciał zostawić za plecami swojego wojska grodu z polską załogą i nie próbował przeprawy przez Odrę. Przed dalszym marszem postanowił zdobyć Niemczę.

Bitwa[edytuj | edytuj kod]

Polska za Bolesława Chrobrego. Oznaczono miejsce bitwy.

Henryk II posłał pod Niemczę 12 tysięcy wojów. Kiedy pod gród przybyły wojska polskie, te, pomimo pewnych strat, zdołały się przebić. W „trzy dni potem” pod gród przybył sam cesarz. Najprawdopodobniej Niemcza nie obroniłaby się, gdyby nie wsparcie oddziału wysłanego przez Bolesława Chrobrego z Wrocławia. Obrońcy wytrzymali wielokrotnie ponawiane ataki przeciwnika. Niemiecki kronikarz Thietmar z Merseburga napisał (księga VII, 60):

Cesarz nakazał naszym zbudować różnego rodzaju machiny oblężnicze, wnet atoli ukazały się bardzo podobne do nich u przeciwnika. Nigdy nie słyszałem o oblężonych, którzy by z większą od nich wytrwałością i bardziej przezorną zaradnością zabiegali o swoją obronę. Naprzeciw pogan [Wieletów] wznieśli krzyż święty w nadziei, iż pokonają ich z jego pomocą. Gdy zdarzyło im się coś pomyślnego, nie wykrzykiwali nigdy radości, ale i niepowodzenia również nie ujawniali przez wylewne skargi.

Po trwającym miesiąc oblężeniu, w czasie którego Bolesław Chrobry ze swymi głównymi siłami plądrował Czechy, terytorium niemieckiego sojusznika, cesarz ustąpił spod grodu i wkrótce zgodził się podpisać pokój w Budziszynie.

Obecnie w miejscu grodu oraz dawnego podgrodzia znajduje się zabytkowa starówka z wieloma malowniczymi kamienicami.

Bitwa w kulturze[edytuj | edytuj kod]

W 1905 powstała Powieść o udałym Walgierzu Stefana Żeromskiego, a w 1961 powieść historyczna Karola Bunscha Rok tysięczny, gdzie dołączono opowiadanie Obrona Niemczy. Na ich podstawie powstał w 1978 film historyczny Dux Polonorum – Niemcza 1017 Rok w reżyserii Janusza Chodnikiewicza[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł Rochala: Niemcza 1017. Warszawa: Bellona, 2004. ISBN 83-11-09871-9.
  • Karol Olejnik, Cedynia, Niemcza, Glogów, Krzyszków, Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988, OCLC 165696136 [dostęp 2021-05-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]