Obywatel Piszczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obywatel Piszczyk
Gatunek

komedia polityczna

Rok produkcji

1988

Data premiery

16 stycznia 1989

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

101 min

Reżyseria

Andrzej Kotkowski

Scenariusz

Jerzy Stefan Stawiński

Główne role

Jerzy Stuhr
Maria Pakulnis
Kazimierz Kaczor
Krzysztof Zaleski

Muzyka

Teodor Ratkowski

Zdjęcia

Witold Adamek

Scenografia

Zenon Różewicz

Kostiumy

Hanna Morawiecka
Anna Ostapińska

Montaż

Elżbieta Kurkowska

Produkcja

Zespół Filmowy Perspektywa

Poprzednik

Zezowate szczęście (1960)

Nagrody
Srebrne Lwy Gdańskie
Nagroda Szefa Kinematografii

Obywatel Piszczyk – polski film komediowy w reżyserii Andrzeja Kotkowskiego z 1988 r., którego premiera miała miejsce w 1989. Film jest kontynuacją filmu Zezowate szczęście z 1960 r. w reżyserii Andrzeja Munka. Został zrealizowany na podstawie powieści Smutnych losów Jana Piszczyka ciąg dalszy Jerzego Stefana Stawińskiego. Obraz dedykowany był Bogumiłowi Kobieli.

Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Jest rok 1960. Jan Piszczyk ogląda w kinie film Zezowate szczęście, zrealizowany według jego biografii. Jest oburzony, gdyż uważa, że twórcy filmu przekręcili jego historię i go ośmieszyli. Następnie akcja przenosi się do roku 1952, kiedy Piszczyk przebywa w więzieniu. Tam zostaje przyłapany przez strażnika na pisaniu buntowniczych haseł. Trafia do celi, gdzie poznaje filozofa Tubalnego, autora koncepcji zwiastujących rychły zanik w społeczeństwie wszelkich podziałów. Wkrótce otrzymuje od władz więziennych zadanie napisania referatu na okolicznościową akademię.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]