Oc2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oc2
Producent

B.M.A.G., Henschel, Union, Grafenstaden, Vulcan, Borsig, Hanomag, Hartmann, Schichau

Lata budowy

1884-1907

Układ osi

1 B

Wymiary
Masa pustego parowozu

28 500 kg

Masa służbowa

36 700 kg

Średnica kół napędnych

1750 mm

Napęd
Trakcja

parowa

Typ tendra

11 Cl

Ciśnienie w kotle

12 at

Powierzchnia ogrzewalna kotła

95,3 m²

Powierzchnia rusztu

1,9 m²

Średnica cylindra

400 mm

Skok tłoka

560 mm

Parametry eksploatacyjne
Prędkość konstrukcyjna

90 km/h

Oc2 – polskie oznaczenie pruskiego parowozu osobowego serii P32.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początkowo parowozy były produkowane dla kolei pruskich w latach 1884–1897, natomiast dla kolei meklemburskich do 1907 r. Pod koniec XIX wieku parowozy te obsługiwały ruch pasażerski na drugorzędnych liniach. Po 1910 r. zaczęły być wycofywane z użytku na rzecz parowozów, które posiadały większą moc. Po I wojnie światowej polskie koleje wzbogaciły się o 17 maszyn tego typu, które zyskały oznaczenie Oc2. Parowozy funkcjonowały na polskich torach w okresie międzywojennym, ale po II wojnie światowej już nie (rejestry PKP nie wykazały maszyn tego typu).

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

  • pojemność skrzyni na wodę – 10,5 m³
  • pojemność skrzyni na węgiel – 4,0 t