Odpoczywająca dziewczyna
_-_Alte_Pinakothek_-_Munich_-_Germany_2017_(crop).jpg)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1752 |
| Medium | |
| Wymiary |
59 × 73 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
.jpg)
Odpoczywająca dziewczyna (fr. Jeune fille allongée) – obraz barokowego malarza francuskiego François Bouchera.
Okoliczności powstania obrazu[edytuj | edytuj kod]
Boucher pracował na dworze królewskim i był nadwornym malarzem Ludwika XV. Postacią przedstawioną na obrazie była prawdopodobnie najmłodsza konkubina króla Marie-Louise O'Murphy[a], a obraz powstał na zlecenie generalnego poborcy Bergereta. Malarz namalował ją kilkakrotnie, w 1740 roku na obrazie Odaliska oraz prawdopodobnie na obrazie Leda i łabędź z tego samego roku[b]. W 1966 roku Francuz Jean Cailleux wysunął hipotezę, iż postać kobiety to żona Bouchera. Swoje przypuszczenia opierał na portrecie jego żony znajdującym się obecnie w nowojorskiej galerii Frick Collection z 1743 roku. Hipotezę tą ma również potwierdzać zachowany fragment wypowiedzi Denisa Diderota: Pan Bucher nie rumieni się, kiedy prostytuuje własną żonę obscenicznym malowaniem jej gołych wdzięków (1767)[1].
Do 1909 roku obraz znajdował się w zamku Schleisheim, a od 1910 roku znajduje się w zbiorach Starej Pinakoteki w Monachium.
Opis obrazu[edytuj | edytuj kod]
Obraz przedstawia nagą dziewczynę leżącą na kozetce na tle buduaru w stylu pompadour. Jest typowym przykładem twórczości Bouchera i zgodny z panującą modą w epoce rokoko. Artysta posłużył się subtelną kolorystyką oraz miękkimi i falistymi liniami. Kobieta ma krągłe kształty przypominające kobiety malowane przez Rubensa. Jej krągłości zaakcentowane są przez wypukłość otomany. Jedynym elementem ubioru jest aksamitna wstążka trzymana przy ciele kobiety. Prześcieradło osuwa się na podłogę a dziewczyna spogląda gdzieś w dal. Wszystko to może nasuwać przypuszczenie, iż przed chwilą odbyła się schadzka kochanków, a kobieta odprowadza ukochanego wzrokiem, ściskając w ręku ofiarowaną przez niego pamiątkę.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Markiz d'Argenson dowodzi, iż przedstawiona modelka nie musi być panną o'Murphy i że są to nawet różne modelki (lub siostry Mile Victorie) o podobnej urodzie.
- ↑ Obrazy z tematyką odaliski były bardzo modne w XVIII wieku i sam Boucher namalował ich wiele. Obecnie kilka z nich znajduje się w różnych muzeach, m.in. w Luwrze i Reims).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Łysiak 1998 ↓, s. 108.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielkie muzea. Stara Pinakoteka, wyd. HPS, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-30-4.
- Wielki słownik malarzy, wyd. HPS, Warszawa 2006, ISBN 978-83-60688-15-1.
- Waldemar Łysiak: Malarstwo białego człowieka. T. 7. Warszawa: Ex Libris, 1998. ISBN 83-87071-42-0..