Oficyna Florencka
Oficyna Florencka – oficyna drukarska założona we Florencji przez typografa Samuela Tyszkiewicza w 1926 roku, istniejąca tam do 1939 roku. Była znana jako Stamperia Polacca i Tyszkieviciana Typographia.
Drukowano w niej pisma w językach: polskim, włoskim i angielskim. Tyszkiewicz używał XVII-wiecznych czcionek Nicolas Cochin. W 1929 Oficyna wydała kilka książek o sztuce, m.in. Fiorenza (urozmaiona drzeworytami Tadeusza Cieślewskiego), także Sonety krymskie Adama Mickiewicza, Życie nowe Dantego.
Oficyna otrzymała nagrodę Grand Prix na wystawie w Paryżu w 1937 roku.
W czasie II wojny światowej przeniesiona do Nicei. Ponownie uruchomiona we Florencji w 1947 roku, istniała do 1954. Po śmierci Tyszkiewicza w 1954 reszta zasobów drukarni została przekazana przez jego żonę polskim władzom, te zaś umieściły je w Bibliotece Narodowej.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Bieńkowska Książka na przestrzeni dziejów, wyd. Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej im. Heleny Radlińskiej, Warszawa 2005, ISBN 83-88581-21-X
- Jan Władysław Woś, Il tipografo Samuel F. Tyszkiewicz (1889-1954), Trento, Edizioni Civis, 1990.
- Jan Władysław Woś, Kilka uwag o Samuelu F. Tyszkiewiczu, jego Oficynie wydawniczej, przynależności wyznaniowej i pochodzeniu, Trento, Editrice Università degli studi di Trento, Facoltà di Lettere e Filosofia, Centro di Documentazione sulla Storia dell'Europa Orientale, 2006.
- Jan Władysław Woś, Gdy wydawca jest artystą... Samuel Fryderyk Tyszkiewicz (1889-1954) i jego oficyna wydawnicza, Akcent, rok 27 (2006), nr 2 (104), str. 100-108.