Okręty podwodne typu Delphin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Delphin
Użytkownicy

 III Rzesza

Wejście do służby

jesień 1944

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

2,5 tony

Długość

5,5 m

Szerokość

1 m

Prędkość

10 węzłów / 17 węzłów w zanurzeniu

Zasięg

300 mil morskich

Załoga

1

Uzbrojenie

1 torpeda 533 mm, 1 mina typu TMB lub 1200 kg materiałów wybuchowych

Delphin (niem. delfin) – niemiecki miniaturowy okręt podwodny z okresu II wojny światowej.

Plany okrętów typu Delphin opracowano w 1944 roku. Do końca wojny ukończono trzy prototypy. Przeznaczeniem tych jednostek miały być szybkie podwodne ataki na alianckie jednostki na kanale La Manche. Dzięki charakterystycznemu, kroplowatemu kształtowi prototypy osiągały znaczne prędkości w zanurzeniu. Pilot znajdował się pod kopułą z pleksiglasu. Jednostka wyposażona była w ładunek materiałów wybuchowych, który miał być detonowany po przymocowaniu do dna celu. Istniały plany produkcji wariantów uzbrojonych w torpedę lub minę morską. Prototyp osiągał zanurzenie 30 metrów.

19 stycznia 1945 roku jeden z prototypów uległ zniszczeniu podczas kolizji z łodzią. Pozostałe, znajdujące się w budowie w Berlinie, przeniesiono do Pötenitz, gdzie zostały potem wysadzone w powietrze.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]