Okręty podwodne typu Oshio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne typu Oshio
Kraj budowy

 Japonia

Stocznia

Mitsubishi S&E
Kawasaki Zōsen

Zbudowane

pięć

Użytkownicy

 Japońskie Morskie Siły Samoobrony

Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe


6 x 533 mm
2 x 533 mm

Załoga

80 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

1626 ton

• w zanurzeniu

2235 ton

Długość

88 metrów

Szerokość

8,2 metra

Napęd:
2 silnik Diesla Kawasaki-MAN, 2 silniki elektryczne, 2 wały napędowe
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


14 węzłów
18 węzłów

Okręty podwodne typu Oshio – pięć dużych okrętów podwodnych morskich sił samoobrony Japonii, opartych na doświadczeniach z konstrukcji amerykańskich okrętów typu Tang. Okręty te zostały także wyposażone do służby jako okręty-cele w działaniach przeciwpodwodnych. Jednostki Oshio otrzymały osiem wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm (6 na dziobie i 2 na rufie), przy czym rufowe aparaty torpedowe zostały przystosowane do odpalania torped swobodnie (samodzielnie) wypływających. Wszystkie jednostki zostały skasowane w między 1981 a 1986 rokiem.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 339. ISBN 1-85109-563-2.