Olegariusz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Olegariusz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1060
Barcelona

Data i miejsce śmierci

6 marca 1137
Barcelona

Kanonizacja

18 maja 1675
Rzym
przez Klemensa X

Wspomnienie

6 marca

Olegariusz, Święty Olegariusz (kata.) Oleguer, (hiszp.) Olegario (ur. ok. 1060 w Barcelonie – zm. 6 marca 1137 tamże) – święty katolicki, arcybiskup.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Olegariusz święcenia kapłańskie przyjął w 1094 roku, po czym został kanonikiem w Katedrze św. Eulalii w Barcelonie. Następnie wstąpił do klasztoru augustianów i został jego opatem. W 1116 roku papież Paschalis II powołał go na stanowisko biskupa Barcelony, a 21 marca 1118 roku papież Gelazjusz II zlecił mu misję odbudowania biskupstwa Tarragony, odzyskanej z rąk muzułmanów, której został arcybiskupem.

W czerwcu 1119 roku uczestniczył w synodzie w Tuluzie, w październiku tegoż roku w Reims, w marcu 1123 roku w Soborze Laterańskim I, a także synodzie w Clermont-Ferrand w 1130 roku.

Kult[edytuj | edytuj kod]

Grobowiec św. Olegariusza w Katedrze św. Eulalii w Barcelonie

Kanonizacji Olegariusza dokonał 18 maja 1675 w Rzymie papież Klemens X.

Relikwie świętego znajdują się w ołtarzu katedry w Barcelonie.

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 6 marca.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]