Oleje schnące

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Oleje schnąceoleje roślinne, które dzięki zawartości trójglicerydówestrów nienasyconych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza linolowego, w cienkiej warstwie utleniają się, tworząc twardą, przejrzystą i elastyczną błonę (linoksyd, oksyna). Proces ten jest inicjowany i przyspieszany przez promienie UV (np. światło słoneczne); nie zachodzi w całkowitej ciemności, przy braku światła może nawet zostać odwrócony. Surowy olej twardnieje powoli i nierównomiernie; proces ten można znacznie przyspieszyć przez dodatek działających katalitycznie związków ciężkich metali (zwł. ołowiu, srebra, manganu czy kobaltu), a także wstępną polimeryzację lub utlenienie (w wysokiej temperaturze).

Zjawisko „schnięcia” olejów nie jest dotychczas w pełni wyjaśnione i opisane, miało jednak od dawna spore znaczenie praktyczne zwł. ze względu na możliwość produkcji trwałych i wodoodpornych farb, lakierów, impregnatów i „naturalnych” mas plastycznych (np. linoleum).

Wybrane roślinne oleje schnące[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Stanisław Kohlmünzer: Farmakognozja: podręcznik dla studentów farmacji. Wyd. V unowocześnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 669. ISBN 83-200-2846-9.