Olgierd Narkiewicz

Olgierd Narkiewicz

Data i miejsce urodzenia	21 października 1925 Wilno
Data i miejsce śmierci	9 października 2010 Gdańsk
profesor nauk medycznych
Specjalność: anatomia, neuroanatomia
Alma Mater	Akademia Medyczna w Gdańsku
Habilitacja	1960
Profesura	1971
Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Akademia Medyczna w Gdańsku
Odznaczenia

grób prof. Olgierda Narkiewicza i jego żony na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

Olgierd Stanisław Narkiewicz (ur. 21 października 1925 r. w Wilnie, zm. 9 października 2010 w Gdańsku) – polski lekarz, anatom i neuroanatom, profesor doktor habilitowany nauk medycznych. Doctor honoris causa Akademii Medycznej w Gdańsku.

Syn Adolfa Narkiewicza i Anny z Umiastowskich.

Zmarł 9 października 2010. Został pochowany 15 października 2010 na gdańskim cmentarzu Srebrzysko (rejon IX, kwatera profesorów, rząd 1).

Kariera naukowa

• 1951 – doktor na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku – praca doktorska pt. „Budowa i zmienność mięśni płatowych u człowieka”
• 1952–1954 – asystent
• 1954–1962 – adiunkt
• 1959 – specjalizacja z neurologii
• 1960 – habilitacja – praca habilitacyjna pt. „Segmenty tętnicze nerki”
• 1963–1971 – docent
• 1964–1996 – kierownik Katedry Anatomii Prawidłowej, przekształconej następnie w Katedrę Anatomii i Neurobiologii
• 1967–1970 – prodziekan Wydziału Lekarskiego
• 1970–1972 – dziekan Wydziału Lekarskiego
• 1971 – profesor nadzwyczajny
• 1974 – Członek Komisji Neurofizjologii Komitetu Fizjologii Polskiej Akademii Nauk
• 1974 – Członek Komitetu Cytobiologii Polskiej Akademii Nauk
• 1979 – profesor zwyczajny
• 1991 – członek korespondent PAN
• 1994–1996 – członek Centralnej Komisji ds. Tytułów i Stopni Naukowych
• 1997 – członek Komitetu Nauk Neurologicznych Polskiej Akademii Nauk
• 1999 – członek Komitetu Neurobiologii Polskiej Akademii Nauk
• 2007 – członek rzeczywisty PAN

Autor lub współautor ponad 200 prac naukowych (w tym około 100 oryginalnych), głównie z zakresu neuroanatomii i anatomii makroskopowej, szczególnie na temat organizacji strukturalnej i połączeń ośrodków podkorowych mózgu. Do jego głównych osiągnięć należy odkrycie połączeń przedmurza, jednego z głównych ośrodków podkorowych, z korą mózgową, tworzących neuronalne pętle przedmurzowo-korowe, oraz zbadanie niektórych połączeń cholinergicznych mózgu. Zasadniczymi kierunkami jego badań były:

• organizacja strukturalno-czynnościowa połączeń kory mózgu z ośrodkami podkorowymi,
• połączenia przedmurza – przedmurzowo-korowa pętla neuronalna,
• ultrastruktura synaptyczna ośrodków podkorowych (przedmurza i ciała migdałowatego),
• ośrodki i połączenia cholinergiczne w układzie limbicznym,
• połączenia aferentne kory czołowej i ciała migdałowatego,
• lokalizacja i dynamika zmian patologicznych w układzie limbicznym w przebiegu fizjologicznego procesu starzenia się i choroby Alzheimera.

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2005)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1995)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Odznaka Zasłużony Nauczyciel PRL
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Nagroda Ministra Zdrowia I stopnia (1973)
• Nagrody Sekretarza Naukowego PAN (1974, 1977, 1981)
• Nagroda Naukowa Prezydenta Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (1995)

Bibliografia

• Kto jest kim w polskiej medycynie. Warszawa: 1987