Forsteryt

Forsteryt

Kryształ forsterytu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	(Mg2SiO4) – krzemian magnezu
Twardość w skali Mohsa	6,5 - 7,0
Przełam	muszlowy
Łupliwość	niewyraźna, niezauważalna
Układ krystalograficzny	rombowy
Gęstość minerału	3,22–3,27 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	zazwyczaj bezbarwna lub biała, bywa też zielona do żółtej
Rysa	biała
Połysk	szklisty, na powierzchniach przełamu – tłusty
Współczynnik załamania	(dwójłomność): $n_{\alpha }=1{,}635,$ $n_{\beta }=1{,}651,$ $n_{\gamma }=1{,}670$ (długość fali ~ 590nm)

Oszlifowany i nieoszlifowany kryształ forsterytu o dobrej jakości – perydot.

Forsteryt – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy oliwinów. Forsteryt należy do grupy minerałów rzadkich. Forsteryt znaleziony został w meteorytach żelaznych i w próbkach pyłu kosmicznego z sondy Stardust.

Nazwa pochodzi od nazwiska angielskiego handlowca i kolekcjonera minerałów Adolariusa Jacoba Forstera (1739–1806).

Charakterystyka

Właściwości

Tworzy kryształy tabliczkowe i krótkosłupowe. Przeważnie występuje w skupieniach ziarnistych i zbitych. Jest kruchy, przezroczysty, tworzy kryształy mieszane z fajalitem.

Występowanie

Stanowi składnik skał metamorficznych: marmurów, bywa spotykany w formie „bomb oliwinowych” w lherzolitach, perydotytach, pikrytach, dunitach. Został też stwierdzony w niektórych meteorytach bogatych w nikiel.

Miejsca występowania:

• Na świecie: Rosja – Ural, Pakistan – Supat, Kohistan, USA – Arizona, Włochy – Monte Soma, okolice Wezuwiusza.

• W Polsce: stwierdzono jego występowanie wśród marmurów dolomitowych na Dolnym Śląsku, w Rędzinach w Rudawach Janowickich (Sudety).

Zastosowanie

• ma znaczenie naukowe i kolekcjonerskie.

Zobacz też

• fajalit
• oliwiny
• perydot

Linki zewnętrzne

• forsteryt na stronie WebMineral.com (ang.)
• forsteryt na stronie Mindat.org (ang.)

Kryształ forsterytu znaleziony w próbce pyłu kosmicznego z sondy Stardust