Olympique Lillois

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olympique Lillois
Ilustracja
Pełna nazwa

Olympique Iris Club lillois

Przydomek

Les Dogues (Mastify)

Barwy

biało-czerwone

Data założenia

1902

Data rozwiązania

1944 (fuzja z SC Fives)

Państwo

 Francja

Stadion

Stade Henri Jooris,
Lille, Francja

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Ćwierćfinał Pucharu Francji między drużynami Olympique Lillois i AS Cannes

Olympique Lilloisfrancuski klub piłkarski, grający dawniej w Ligue 1. Został założony w 1902 roku. Klub był pierwszym zawodowym mistrzem Francji w piłce nożnej. Rozwiązany w 1944 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Klub został założony w 1902 roku[1]. W latach 1911, 1913 oraz 1914 zespół zdobywał tytuły mistrza północy. W 1914 roku drużyna zdobyła także mistrzostwo Francji. W owym czasie Olympique Lillois było jednym z trzech najlepszych ekip francuskich. Klub dysponował stadionem mogącym przyjmować nie więcej niż 5000 widzów.

W 1921 roku drużyna ponownie została mistrzem północy, jednak na następne tytuły musiała czekać aż do 1929 oraz 1931 roku. W styczniu 1931 roku ówczesny prezes klubu, Henri Jooris, był jednym z największych zwolenników utworzenia zawodowej ligi. Jednak rok później zmienił on zdanie obawiając się gwałtownego odpływu piłkarzy z jego klubu. Korzystając z tej sytuacji, lokalny rywal SC Fives próbował przekonywać piłkarzy klubu z Lille do gry u siebie. W 1932 roku Henri Jooris opuścił fotel prezydencki a jego miejsce zajął Gabriel Caullet. Akceptował on status zawodowy klubu, żeby nie tracić najlepszych zawodników na rzecz SC Fives.

W sezonie 1932/1933 rozegrano pierwsze profesjonalne mistrzostwa Francji w piłce nożnej. Rywalizowano w nich w dwóch grupach, a obaj zwycięzcy grali w wielkim finale. Olympique Lillois pewnie wygrało swoją grupę, wyprzedzając między innymi Olympique Marsylia. W finale drużyna z Lille pokonała AS Cannes 4:3, a zwycięską bramkę zdobył Georges Winckelmans na 5 minut przed końcowym gwizdkiem. Tym samym Olympique Lillois został pierwszym zawodowym mistrzem Francji. Trenerem zespołu był wówczas Belg Robert De Veen[2].

Następne sezony nie były już tak dobre. W sezonie 1935/1936 drużyna zdobyła jeszcze wicemistrzostwo Francji[3], w 1939 roku zespół dotarł do finału Pucharu Francji, gdzie jednak przegrał z klubem Racing Paryż[4].

W 1940 roku z powodu wojny zostaje zawieszona działalność klubu.

W 25 maja 1941 roku klub połączył się z Iris Club Lillois i zmieniono nazwę klubu na OIC Lille. Pod tą nazwą drużyna występowała w sezonach 1941/1942 oraz 1942/1943. Wiosną 1943 roku miały miejsce konsultacje z SC Fives, żeby połączyć oba te kluby. Rząd w Vichy zabraniał drużynom posiadania sekcji zawodowych, więc wszystkie kluby uczestniczyły na poziomie amatorskim. Lepsi piłkarze zespołu grali w barwach federalnej ekipy Lille-Flandria. Ostateczne połączenie obu klubów nastąpiło 23 września 1944 roku, a nowy zespół nazywał się Stade Lillois. Kilka tygodni później uznano, że ówczesna nazwa jest zbyt anonimowa i zmieniono ją na Lille OSC[1].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Prezesi[edytuj | edytuj kod]

Trenerzy[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b pari-et-gagne.com: Olympique Lillois (1902 – 1944). [dostęp 2011-11-12]. (fr.).
  2. pari-et-gagne.com: Saison 1932/1933 Ligue 1, Coupe de la France. [dostęp 2011-11-12]. (fr.).
  3. pari-et-gagne.com: Saison 1935/1936 Ligue 1, Coupe de la France. [dostęp 2011-11-12]. (fr.).
  4. pari-et-gagne.com: Saison 1938/1939 Ligue 1, Coupe de la France. [dostęp 2011-11-12]. (fr.).
  5. irislillerugby.fr: La vieille histoire du club. [dostęp 2011-11-12]. (fr.).
  6. ac-lille.fr: Henri Jooris. [dostęp 2011-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-20)]. (fr.).
  7. a b c d e f g h RSSSF: France – Trainers of First and Second Division Clubs. [dostęp 2011-11-12]. (ang.).