Mantra Om

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Om (mantra))
Ligatura om w dewanagari powstała z połączenia ओ (długie o) + ँ (nosowe m)

Om (także Aum, ॐ) – święta sylaba hinduizmu[1]. Dźwięk omkara występujący w wedach, jest pierwotnym hymnem. Om to sylaba-nasienie (bidźa), postrzegana jako dźwięk powstania Wszechświata. Ta transcendentalna wibracja jest uważana za identyczną z osobą absolutnego boga. Za świętą uznawana jest także w buddyzmie tybetańskim. Om to sylaba będąca najważniejszą mantrą, pierwotnym dźwiękiem znanym także jako pranawa, akszara i omkara. Często wymawia się ją jako mantrę samodzielną albo na początku mantry, którą otwiera.

Głoska ta, bywa objaśniana, jako brahmabidźa. Czyli nasienna forma boga Brahmy[2]. Posiłkując się źródłami, Gopinath Kaviraj przedstawia zgłoskę AUM takimi słowami: jest esencja całej literatury objawionej oraz wszelkich nauk ludzkości..., stwórcą światów ..., źródłem wszelkiej wiedzy i wszystkich mantr oraz matrycą dla wszystkich nazw i form[3].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Na niej opierają się także inne mantry, np. Om namah śiwaja, mantra współczucia Om mani padme hum, czy też stusylabowa mantra buddyjska, zaczynająca się Om wadżra...

Przykłady zapisu[edytuj | edytuj kod]

Om zapisane w różnych alfabetach:

Om w unikodzie[edytuj | edytuj kod]

U+0950 (pismo dewanagari)
U+0F00 (alfabet tybetański)
U+5535 (tradycyjne pismo chińskie)
U+543D (uproszczone pismo chińskie)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Om, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-30].
  2. Słownik terminów sanskryckich i imion własnych. W: Śri Anirwan: Joga wewnętrzna (Antarjoga). Magda Złotowska (tłum. z języka bengalskiego). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2023, s. 124. ISBN 978-83-8252-591-5. Cytat: ja, ego.
  3. Doktryna iluminacji w filozofii indyjskiej, Gopinath Kaviraj, przeł. Stefan Ziembiński, redakcja Karina Babkiewicz, Biblioteka Jogi. Zbiór tekstów filozoficznych, dostęp 2024.01.09