Oman łąkowy

Oman łąkowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	Pentanema / oman
Gatunek	oman łąkowy
	Nazwa systematyczna
	Inula britannica (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort.; Taxon 67: 159 (2018)
Synonimy
	Aster britannicus (L.) All.; Aster orientalis S.G.Gmel.; Aster undulatus Moench; Conyza britannica (L.) Moris ex Rupr.; Helenium britannica (L.) Kuntze; Helenium macrolepis Kuntze; Helenium microcephalum Kuntze; Helenium repandum Kuntze; Inula britannica L.; Inula chinensis Kom.; Inula comosa Lam; Inula dichotoma Zuccagni; Inula encelioides Hornem. ex Ledeb.; Inula hirta Pollich; Inula hispanica Pau; Inula micranthos DC.; Inula microcephala Borbás; Inula oetteliana Rchb.; Inula orientalis d'Urv. ex Boiss.; Inula serrata Gilib.; Inula squarrosa Krock.; Inula tymensis Kudô; Inula vaillantii Schur ex Nyman;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Oman łąkowy, oman brytyjski (Pentanema britannica) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych. Tradycyjnie włączany do rodzaju oman Inula, jednak w 2018 zawężono ujęcie tego rodzaju i gatunek trafił do rodzaju Pentanema^[4]^[3]. Rośnie dziko w Europie i Azji (bez południowej części tego kontynentu)^[3]. Jest pospolity na terenie całej Polski.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga: Wzniesiona, rozgałęziająca się, gęsto, wełnisto owłosiona. Osiąga wysokość 20–60 cm.

Liście: Lancetowate, na spodniej stronie filcowato owłosione. Dolne o nasadzie stopniowo zwężającej się w ogonek, górne siedzące i sercowatą nasadą obejmujące łodygę.

Kwiaty: Zebrane w duże, żółte koszyczki o średnicy 2–5,5 cm. Koszyczki z półkulistą okrywą o wysokości 7–9 mm zgrupowane są po 1–4. Zielone listki okrywy mają odgięte szczyty. W koszyczku brzeżne kwiaty języczkowe są ok. dwa razy dłuższe od wewnętrznych rurkowatych.

Owoc: Owłosione niełupki.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: łąki, wilgotne rowy, zarośla, brzegi wód. Kwitnie od czerwca do września. Gatunek charakterystyczny dla O/All. Agropyro-Rumicion crispi^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Pentanema britannica (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-12] .
↑ David Gutiérrez-Larruscain, María Santos-Vicente, Arne A. Anderberg, Enrique Rico, María Montserrat Martínez-Ortega. Phylogeny of the Inula group (Asteraceae: Inuleae): Evidence from nuclear and plastid genomes and a recircumscription of Pentanema. „Taxon”. 67, 1, s. 149-164, 2018. DOI: 10.12705/671.9.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).

[powo-3] Pentanema britannica (L.) D.Gut.Larr., Santos-Vicente, Anderb., E.Rico & M.M.Mart.Ort., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-12] .

[david-4] David Gutiérrez-Larruscain, María Santos-Vicente, Arne A. Anderberg, Enrique Rico, María Montserrat Martínez-Ortega. Phylogeny of the Inula group (Asteraceae: Inuleae): Evidence from nuclear and plastid genomes and a recircumscription of Pentanema. „Taxon”. 67, 1, s. 149-164, 2018. DOI: 10.12705/671.9.

[5] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]