Onyx ORE-1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Onyx ORE-1
Monteverdi ORE-1B
Ilustracja
Onyx ORE-1B
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Onyx

Projektant

Alan Jenkins

Dane techniczne
Nadwozie

monokok z włókna węglowego o strukturze plastra miodu

Silnik

Ford Cosworth DFR 3.5 V8

Skrzynia biegów

Onyx/Xtrac, 6 biegów

Paliwo

Mobil

Opony

Goodyear

Historia
Debiut

Grand Prix Brazylii 1989

Kierowcy

Stefan Johansson
Bertrand Gachot
JJ Lehto
Gregor Foitek

Używany

19891990

Wyścigi

17

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

Onyx ORE-1 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Alana Jenkinsa i skonstruowany przez Onyx Grand Prix. Używany w roku 1989, następnie na 1990 rok zaktualizowany do wersji „B”. Wywalczył jedno podium za sprawą Stefana Johanssona, który był trzeci w Grand Prix Portugalii 1989. Jedyny samochód Onyksa w Formule 1. Przed Grand Prix Niemiec 1990 wskutek zmian własnościowych przyjął nazwę Monteverdi ORE-1B.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki zespołu Onyx sięgają 1978 roku, kiedy to Mike Earle i Greg Field założyli Onyx Race Engineering. W dalszych latach zespół uczestniczył między innymi w Międzynarodowej Formule 3000, a Stefano Modena został w barwach Onyksa mistrzem tej serii w 1987 roku. W 1988 roku podjęto decyzję o debiucie w Formule 1. W tym celu przeniesiono siedzibę zespołu do Westergate. Udziały w nowo powstałym Onyx Grand Prix wykupił Paul Shakespare, a zespół pozyskał wsparcie firm Marlboro i Moneytron. Następnie udziały od Shakespeare'a wykupił właściciel Moneytron, Jean-Pierre Van Rossem.

Projektantem samochodu Onyx został Alan Jenkins. Samochód był napędzany przez silniki Ford Cosworth DFR. Na jego nadwozie składał się monokok z włókna węglowego o strukturze plastra miodu. Napęd był przenoszony za pośrednictwem sześciostopniowej skrzyni biegów. Kierowcami zostali Stefan Johansson oraz Bertrand Gachot.

Chociaż zespół dysponował przyzwoitymi funduszami, to prace nad samochodem opóźniały się i został on ukończony o piątej rano w dniu prezentacji. Problemem był także niedostatek testów w trakcie sezonu. Po krótkiej prezentacji zespół poleciał bezpośrednio na Grand Prix Brazylii. Żaden z kierowców nie zdołał prekwalifikować się w trzech pierwszych Grand Prix. W dalszej części sezonu jednak regularnie do wyścigu kwalifikował się przynajmniej jeden kierowca Onyksa.

W Grand Prix Francji Johansson zdobył pierwsze punkty dla zespołu, finiszując na piątym miejscu. Gachot również miał szansę na punktowaną pozycję, ale w jego samochodzie zepsuł się akumulator. Po Grand Prix Włoch Gachot za negatywne wypowiedzi na temat zespołu został zwolniony, a zastąpił go JJ Lehto. W Grand Prix Portugalii Johansson startował z 12 miejsca i zdecydował się przejechać cały wyścig na jednym komplecie opon. Po kolizji Senny z Mansellem Johansson jechał trzeci, ale jego opony były na tyle zużyte, że wyprzedzili go obaj kierowcy Williamsa. Dwa Williamsy opadły jednak później i Szwed ukończył wyścig na trzeciej pozycji, zdobywając jedyne podium dla Onyksa. W całym sezonie Onyx zdobył sześć punktów.

Przed startem sezonu 1990 sytuacja finansowa Onyksa znacznie pogorszyła się, a Van Rossem sprzedał udziały firmie Monteverdi. Wskutek powstałego w zespole chaosu na tle własnościowym, odszedł z niego Jenkins. W dwóch pierwszych Grand Prix użyto modelu ORE-1, który nie zdołał się zakwalifikować. Następnie wprowadzono wersję „B” tego samochodu, w tym okresie Johanssona zastąpił ponadto Gregor Foitek. Przed Grand Prix Niemiec przeniesiono siedzibę zespołu do Szwajcarii i zmieniono nazwę konstruktora na Monteverdi. Po Grand Prix Węgier wskutek zadłużenia zespół upadł.

Wyniki w Formule 1[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Silnik Kierowcy Wyniki kierowców Wyniki
konstruktora
1989 Brazylia San Marino Monako Meksyk Stany Zjednoczone Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Hiszpania Japonia Australia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Moneytron Onyx Formula One Ford Szwecja Stefan Johansson NPK NPK NPK NU NU DK 5 NPK NU NU 8 NPK 3 NPK NPK NPK 6 13 6 10
Belgia Bertrand Gachot NPK NPK NPK NPK NPK NPK 13 12 NZ NU NU NU - - - - 0 32
Finlandia JJ Lehto - - - - - - - - - - - - NPK NU NPK NU 0 NS
1990 Stany Zjednoczone Brazylia San Marino Monako Meksyk Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Hiszpania Japonia Australia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Moneytron Onyx Formula One
Monteverdi Onyx Formula One
Ford Szwecja Stefan Johansson NZ NZ - - - - - - - - - - - - - - 0 NS 0 13
Szwajcaria Gregor Foitek - - NS 7 NU 15 NZ NZ NU NZ - - - - - - 0 22
Finlandia JJ Lehto NZ NZ 12 NU NU NU NZ NZ NS NZ - - - - - - 0 29

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]