Opór w getcie częstochowskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Opór w getcie częstochowskim – akcja samoobrony ludności żydowskiej przeciw hitlerowcom 25 czerwca 1943.

Do pierwszych walk w getcie doszło jeszcze w styczniu 1943, a kierował nim Mendel Fiszelewicz. W związku z likwidacją tak zwanego „małego getta” i wywózką Żydów do obozów zagłady, doszło w czerwcu do ostatecznej samoobrony słabo uzbrojonej ludności getta. Na czele powstania stanął Mordechaj Zilberberg, który zginął śmiercią samobójczą podczas pacyfikacji bunkrów przy ul. Nadrzecznej w pierwszym dniu walk.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Liber Brener, Ruch podziemny w częstochowskim getcie. Wspomnienia, Warszawa 1963.