Opactwo Benedyktynów Göttweig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Opactwo benedyktynów
Ilustracja
Klasztor Göttweig
Państwo

 Austria

Miejscowość

Furth bei Göttweig

Kościół

Kościół katolicki

Rodzaj klasztoru

Opactwo

Właściciel

Benedyktyni

Klauzura

tak

Typ zakonu

męski

Liczba zakonników

54 (2010)

Obiekty sakralne
Styl

barok

Data budowy

1083

Położenie na mapie Dolnej Austrii
Mapa konturowa Dolnej Austrii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Opactwo benedyktynów”
Położenie na mapie Austrii
Mapa konturowa Austrii, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Opactwo benedyktynów”
Ziemia48°21′59″N 15°36′46″E/48,366510 15,612800
Strona internetowa
Paradna klatka schodowa z freskiem pt. Apoteoza Karola VI pędzla Trogera z 1739)

Opactwo Benedyktynów Göttweigopactwo założone w 1083 przez biskupa Altmanna i zakon augustianów, od 1094 r. do dziś należące do zakonu benedyktynów, położone na wzgórzu wysokości 449 m n.p.m. pomiędzy miejscowościami Furth bei Göttweig a Paudorf, na południe od Krems w Dolnej Austrii.

Historia opactwa[edytuj | edytuj kod]

Kaplica pw. św. Erentrudy z 1072
Kościół klasztorny

Opactwo powstało w średniowieczu, zostało w znacznym stopniu zniszczone przez pożar w 1718, co wymusiło odbudowę całego kompleksu, przeprowadzoną przez architekta Lucasa Hildebrandta (autora wiedeńskiego pałacu Belweder) w okresie 1720-1740 r., w stylu baroku.

Główne zabytkowe obiekty klasztoru[edytuj | edytuj kod]

  • Kościół klasztorny, zbudowany pierwotnie w 1083, przebudowywany. Częściowo gotycki (np. prezbiterium) z bogatym wystrojem barokowym. Dostępne są krypty świątyni, z okresu romańskiego, gdzie m.in. eksponowany jest bogato zdobiony sarkofag z 1688 r. ze szczątkami biskupa Altmanna oraz pieta.
  • Komnaty cesarskie wraz z paradną klatką schodową, udekorowaną m.in. wielkim plafonem pt. Apoteoza Karola VI pędzla Paula Trogera z 1739 r. Klatka schodowa uchodzi za jedną z ciekawszych w Europie[1].
  • Muzeum sztuki i dziejów klasztoru.
  • Romańska kaplica pw. św. Erentrudy z 1072, restaurowana w 1905 r.
  • Fortyfikacje bastionowe

Zbiory graficzne[edytuj | edytuj kod]

Kolekcja graficzna opactwa powstała w pierwszej połowie XVIII wieku dzięki działalności opata Gottfrieda Bessela, który w czasie sprawowania swojego urzędu (1714-49) zakupił ponad 20 000 grafik, głównie pochodzących z terenów niemieckojęzycznych, Niderlandów i Italii. Utworzony przez Bessela kabinet grafik miał służyć celom pedagogiczno-wychowawczym, to znaczy kształtowaniu smaku młodych zakonników. Spektrum tematyczne kolekcji było bardzo szerokie. Najliczniej reprezentowane były przedstawienia świętych, tematy biblijne oraz portrety władców. W dalszej kolejności tematy mitologiczne, emblematy, weduty. Bessel nabył również sporą liczbę grafik przedstawiających architekturę i ornamenty, które były wykorzystane jako wzory podczas odbudowy opactwa po pożarze. Obecnie zbiory opactwa liczą ponad 30 000 grafik, co po Albertinie czyni z nich drugą pod względem wielkości kolekcją graficzną w Austrii. Większość obiektów pochodzi z czasów renesansu i baroku, jednak kolekcja stale powiększana jest o nowe obiekty, nabyte podczas aukcji lub pochodzące z darowizn. Można wśród nich znaleźć dzieła m.in. Rubensa, Rembrandta, Dürera i Cranacha. Od 2002 roku we współpracy z Uniwersytetem Dunajskim w Krems zbiory poddawane są digitalizacji i udostępniane online.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Płan-orientacija. Benedyktynskij monastyr. Wyd. klasztoru Göttweig.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Oficjalna strona opactwa
  • Płan-orientacija. Benedyktynskij monastyr. Wyd. klasztoru Göttweig.
  • G.M. Lechner OSB, M. Grünwald, Die Graphische Sammlung Stift Göttweig. Geschichte und Meisterwerke, Regensburg 2010.