Opera Leśna

Opera Leśna po remoncie (2014)

Brama wejściowa do Opery Leśnej

Opera Leśna (niem. Die Waldoper) – leśny amfiteatr o powierzchni 4 ha otwarty w lipcu 1909 w Sopocie. Opera Leśna znajduje się na skraju Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego w kompleksie leśnym Lasów Oliwskich. Obiekt charakteryzuje się przede wszystkim bardzo dobrą akustyką i atrakcyjną lokalizacją. W okresie od września 2009 do czerwca 2012 roku obiekt przeszedł gruntowną modernizację. Widownia opery mieści aktualnie 5047 widzów, przy złożonych przednich sektorach łączna liczba miejsc stojących oraz siedzących wynosi 5579.

Scena (o głębokości 19 m i powierzchni 430 m²) oraz orkiestron jest w stanie pomieścić ponad 100 osobową orkiestrę. Sceneria Opery Leśnej jest kojarzona przede wszystkim z odbywającym się tu corocznie festiwalem. Scena opery to również miejsce licznych koncertów muzyki poważnej, koncertów bluesowych, rockowych, pokazów mody i innych. W pobliżu Opery Leśnej przebiega turystyczny szlak Wzgórz Szymbarskich. Operatorem Opery Leśnej jest Bałtycka Agencja Artystyczna BART.

Scena w Operze Leśnej przed remontem

Historia

1. Zoppoter Waldfestspiel 1909

• kwiecień 1909 – początek budowy Opery, której pomysłodawcą byli - burmistrz Sopotu Max Woldmann i kapelmistrz teatru miejskiego w Gdańsku Paul Walther
• 11 sierpnia 1909 – na deskach nowo wybudowanej Opery Leśnej wystawiono pierwsze przedstawienie, była to opera Obóz nocny w Grenadzie Conradina Kreutzera
• 1910 – spektakl Złoty krzyż do muzyki Ignaza Brülla
• 1910 – Tannhäuser; dwa akty plenerowe (bez prologu w grocie Wenus i turnieju śpiewaczego na Wartburgu)
• 1912 – Sprzedana narzeczona Bedřicha Smetany
• ? – Wolny strzelec Carla Marii von Webera
• ? – operetka Baron cygański Johanna Straussa
• ? – Jaś i Małgosia Engelberta Humperdincka
• 1915–1919 – przerwa w działalności Opery Leśnej
• 1920 – Pajace Leoncavalla
• 1921 – Fidelio Beethovena
• 1922 – Zygfryd Wagnera
• 1924 – premiera wagnerowskiej opery Walkiria. W następnych latach odbywał się tu doroczny Festiwal Wagnerowski na wzór festiwalu w Bayreuth a program operowy ograniczono prawie wyłącznie do dzieł Wagnera; od tego roku niektóre przedstawienia były transmitowane przez radio niemieckie.
• 1925 – Tannhäuser
• 1926 – Lohengrin
• 1927 – Zmierzch bogów
• 1928 – Parsifal
• 1929 – Śpiewacy norymberscy
• 1930 – Wolny strzelec Webera (Max Lorenz w głównej roli, późniejszy wielki odtórca ról Tristana i Zygfryda)
• 1931 – Tetralogia Pierścień Nibelunga (ale bez Złota Renu)
• 1932 – Lohengrin
• 1933 – Tannhäuser
• 1934 – Śpiewacy norymberscy i Walkiria; Sopot otrzymał tytuł festiwalowego miasta Rzeszy
• 1935 – Śpiewacy norymberscy i Rienzi
• 1936 – Parsifal i Rienzi
• 1937 – Parsifal i Lohengrin
• 1938 – Tetralogia Pierścień Nibelunga (cała) i Lohengrin
• 1939 – Tetralogia Pierścień Nibelunga (cała) i Tannhäuser
• 1940 – Tannhäuser i Holender tułacz
• 1941 – Śpiewacy norymberscy i Tannhäuser
• 1942 – Śpiewacy norymberscy i Zygfryd
• 1944 – Zygfryd (ostatnie przedstawienie Zoppot-Festspiele)
• 1939–1943 – Opera Leśna uległa stopniowej indoktrynacji niemieckich nazistów, jakość prezentowanego programu spadła, a sama sceneria opery służyła jako miejsce zlotów organizacji Hitlerjugend, BdJ i Kraft durch Freude (Siła poprzez radość; KdF)
• 1945–1961 – Po wojnie wykorzystanie scenerii Opery Leśnej do 1961 było okazjonalne
• 1962 – Aida wystawiona przez Operę Bałtycką
• 1964 – sceneria leśna została poddana znaczącej przebudowie, której efektem było pokrycie plastykowym dachem całości widowni i sceny. W tym też roku na sopockiej scenie leśnej wystawiono Halkę Moniuszki przez Operę Bałtycką
• 1965 – Baron Cygański wystawiony przez Operę Bałtycką
• 1968 – Jezioro Łabędzie wystawione przez Operę Bałtycką
• 1973 – Cecilia Valdés wystawiona przez Teatr Muzyczny w Gdyni im. Danuty Baduszkowej; Carmen wystawiona przez Operę Bałtycką
• 1977 – Zemsta nietoperza wystawiona przez Operę Bałtycką
• 1978 – koncerty zespołu Slade otwierające ich trasę koncertową po Polsce
• 1981 – koncert zespołu Kraftwerk podczas trasy koncertowej po Polsce
• 1981–1983 – sytuacja w kraju spowodowała zamknięcie obiektu aż do lata 1984
• 1984 – wznowienie Festiwalu Sopockiego
• 1985 – pierwsza powojenna prezentacja wagnerowska (Walkiria, w ramach Bałtyckich Spotkań Oper i Teatrów Muzycznych, zaprezentowana gościnnie przez Teatr Wielki w Łodzi)
• 1987 – wystąpienie Johnny Cash'a wraz z rodziną 22 sierpnia
• 2000 – Tannhäuser wystawiony przez Operę Bałtycką (przy współpracy z Teatrem z Ingolstadt)
• 2008, 4 czerwca – Holender tułacz wystawiony przez teatr z Neubrandenburga
• 2009 – Opera Leśna obchodzi 100-lecie
• 8 lipca 2009 – Tristan i Izolda wystawiony przez zespół z Chemnitz (tylko akty I i III; pierwsze przedstawienie tej opery w historii Opery Leśnej)
• 20 lipca 2009 – Złoto Renu (wersja koncertowa) w ramach Sopot Wagner Festival
• remont w okresie 18 stycznia 2010 – maja 2012

Sala koncertowa

Obiekt oddany do użytku w 1997, umożliwiający działalność koncertową również w sezonie jesienno-zimowym z widownią na 300 osób. Sala koncertowa jest siedzibą Polskiej Filharmonii Kameralnej w Sopocie pod Dyrekcją Wojciecha Rajskiego.

Na scenie sali koncertowej wystąpili

• Elektryczne Gitary, Krystyna Prońko, Kombi, Michał Bajor, Hanna Banaszak, Elżbieta Adamiak, Adrianna Biedrzyńska, Grzegorz Turnau, Anna Szałapak, Kabaret Koń Polski, Łucja Prus, Wojciech Młynarski, T.Love, Crowded House

Festiwale muzyczne w Operze leśnej

• Sopot Festiwal (TVP1 1961–2004), (TVN 2005–2009), (Polsat 2012-2014), (TVN od 2017)
• Polsat SuperHit Festiwal (Polsat od 2015)
• Festiwal Jedynki (TVP1 2005–2006)
• Sopot Hit Festiwal (TVP2 2008–2009)
• TOPtrendy (Polsat 2003–2009 oraz 2013–2014)

Linki zewnętrzne

• Opera Leśna – strona oficjalna
• Bałtycka Agencja Artystyczna BART
• Śpiewacy Sopockiej Waldoper
• Sopot - moje miasto: Historia Opery Leśnej