Operacja wschodniokarpacka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Operacja wschodniokarpacka
II wojna światowa, front wschodni
Ilustracja
Jeden z pomników bitwy o przełęcz dukielską
po słowackiej stronie
Czas

8 września30 listopada 1944

Miejsce

Karpaty Wschodnie, Nizina Węgierska

Terytorium

Polska, Słowacja, Węgry, Rumunia

Wynik

zwycięstwo ZSRR

Strony konfliktu
 III Rzesza
 Węgry
 ZSRR
 Czechosłowacja
 Rumunia
Dowódcy
Gotthard Heinrici Iwan Koniew
Andriej Greczko
Kirył Moskalenko
Ludvík Svoboda
Siły
Grupa Armii Heinrici
1 Armia węgierska
2 Front Ukraiński
3 Front Ukraiński
4 Front Ukraiński
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
49,417618°N 21,699371°E/49,417618 21,699371

Operacja wschodniokarpacka – zaczepna operacja wojsk radzieckich, przeprowadzona na froncie wschodnim w Karpatach w dniach 8 września28 października 1944 siłami 2 Frontu Ukraińskiego i 4 Frontu Ukraińskiego. Operacja była kontynuacją operacji lwowsko-sandomierskiej.

2. Frontem dowodził marszałek Iwan Koniew, a 4. Frontem gen. Iwan Pietrow. Siły radzieckie liczyły 246 tysięcy żołnierzy. Ze strony niemieckiej broniła się grupa armijna pod dowództwem gen. Gottarda Heinrici, w tym 1 Armia Pancerna, w sile ogółem około 300 tysięcy żołnierzy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

22 czerwca 1944 w wyniku wielkiej „operacji Bagration”, nastąpiła likwidacja całego zgrupowania Armii Środek. Podczas operacji, swojego głównodowodzącego docenił sam Adolf Hitler, polecając ewakuować go z kotła drogą lotniczą i powierzając dowództwo formacji przygotowujących obronę linii KarpatLinia Arpada, nazwanej – Grupą Armii Heinrici. Zgrupowanie składało się z 1 Armii Pancernej, 1 Armii Węgierskiej, 17 Armii, XI Korpusu Armijnego (w rejonie Dukli), XXIV Korpusu Pancernego, wzmocnionego 1 Dywizją Pancerną, 8 Dywizją Piechoty oraz 208 Dywizją Piechoty.

Operacja wschodniokarpcka składała się z dwóch podoperacji: operacji dukielsko-preszowskiej niem. Karpaten-Dukliner Operation oraz operacji użhorodzkiej (inaczej debreczyńskiej) niem. Karpaten-Uschgoroder Operation.

Przebieg operacji[edytuj | edytuj kod]

Operacja dukielsko-preszowska[edytuj | edytuj kod]

Przygotowania do operacji dukielskiej zostały wykonane w bardzo krótkim czasie, miały na celu wsparcie powstania słowackiego. Szczególnie ciężkie walki toczyły się na Przełęczy Dukielskiej, od 6 października 1944. W ciągu dwóch miesięcy zmagań udało się 1. Frontowi Ukraińskiemu zająć tylko 30–35 km głębokości frontu niemiecko-węgierskiego. W krwawych walkach 8 września została zdobyta Machnówka i Wrocanka, a 10 września Draganowa i Sulistrowa.

Operacja użhorodzka[edytuj | edytuj kod]

Operacja użhorodzka została przeprowadzona siłami 4. Frontu Ukraińskiego, miała na celu zajęcie Niziny Węgierskiej oraz otoczenie niemieckich wojsk w Transylwanii. W wyniku operacji zajęty został Debreczyn przez 2. Front Ukraiński. W dniu 26 października armie radziecki opanowały Mukaczewo, 27 października Użhorod, 29 października zajęty został Czop.

Sytuacja polityczna w roku 1944[edytuj | edytuj kod]

W wyniku postępu Armii Czerwonej na froncie wschodnim, w dniu 29 sierpnia 1944 wybucha na Słowacji proradzieckie powstanie skierowane przeciwko III Rzeszy oraz rządowi premiera Józefa Tiso. Po przejściu części wojska słowackiego na stronę powstańców, premier Tiso, zdając sobie sprawę, że jego siły nie zdołają stłumić powstania, zdecydował się zdemobilizować armię Republiki i poprosić Niemców o pomoc w zaprowadzeniu „porządku” w kraju. W konsekwencji, na terytorium Słowacji wkroczył Wehrmacht i SS, bezwzględnie tłumiąc powstanie. Walki powstańcze trwały do 28 października 1944.

 Osobny artykuł: Słowackie powstanie narodowe.

W zdobytym przez wojska radzieckie Lesku w okresie operacji znajdował się sztab głównodowodzącego Armii Czerwonej. Tu 17 października 1944, równolegle z wydarzeniami na Słowacji dowódca 1. Armii węgierskiej gen. Béla Miklós, późniejszy premier Węgier wezwał przez radio, po wcześniejszej dezercji, oddziały węgierskie do zmiany frontu i przyłączenia się do Armii Czerwonej. W zdobytym przez Rosjan Debreczynie odbywało się następnie posiedzenie węgierskiego Tymczasowego Zgromadzenia Narodowego, tutaj też działał przez 100 dni Tymczasowy Rząd Narodowy Węgier w czasie, gdy wojska radzieckie zdobywały Budapeszt.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]