Ordynacja Jarosławska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ordynacja Jarosławskaordynacja rodowa założona w 1470 roku przez Spytka i Rafała Jakuba Jarosławskich, zatwierdzona przez króla Kazimierza IV Jagiellończyka w 1471 roku.

Ordynacja Jarosławska była pierwszym na ziemiach polskich majoratem. Obejmował on 2 miasta i 29 wsi. Niezadowoleni spadkobiercy fundatorów zaraz po powstaniu fideikomisu pragnąc unieważnić jego obowiązywanie wszczęli spór z właścicielami, który trwał latami. Ostatecznie kwestię dziedziczenia latyfundium rozstrzygnął w 1519 roku Zygmunt I Stary, który zniósł ordynację z chwilą śmierci ostatniego męskiego przedstawiciela rodu Jarosławskich, Spytka Jarosławskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]