Orlando Hernández

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Orlando Hernández
Ilustracja
miotacz
Pełne imię i nazwisko

Orlando Hernández Pedroso

Pseudonim

El Duque

Data i miejsce urodzenia

11 października 1965
Villa Clara

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

3 czerwca 1998

Ostatni występ

30 września 2007

Statystyki
Win–loss record

129–47 (SNB)
90–65 (MLB)

ERA

3,05 (SNB)
4,13 (MLB)

Strikeouty

1211 (SNB)
1086 (MLB)

Kariera klubowa
Lata Kluby
1987–1990, 1992–1996 Industriales
1998–2002, 2004 New York Yankees
2005 Chicago White Sox
2006 Arizona Diamondbacks
2006–2007 New York Mets

Orlando Hernández Pedroso (ur. 11 października 1965) – kubański baseballista, który występował na pozycji miotacza, złoty medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie. Jest bratem przyrodnim dwukrotnego uczestnika Meczu Gwiazd Livána Hernándeza[1].

Orlando Hernández karierę baseballisty rozpoczynał na Kubie, gdzie grał w zespole Industriales, występującym w Serie Nacional de Béisbol[2]. W ciągu siedmiu sezonów występów w tym klubie osiągnął bilans zwycięstw i porażek 129–47, co jest do dziś rekordem w kubańskiej lidze[1]. W 1992 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich wraz z reprezentacją narodową zdobył złoty medal[3]. W 1995 po ucieczce jego brata Livána do Stanów Zjednoczonych, kubańskie władze podejrzewając, iż dokona tego samego, został dożywotnio zawieszony w prawach zawodnika[2]. W grudniu 1997 postanowił jednak przedostać się na łodzi do tego kraju[2].

W marcu 1998 roku jako wolny agent podpisał kontrakt z New York Yankees[4]. W sezonie 1998 w głosowaniu do nagrody American League Rookie of the Year Award zajął 4. miejsce[5]. W tym samym roku rozegrał jeden mecz w World Series, w których Yankees pokonali San Diego Padres 4–0[6]. W 1999 po zwycięskiej serii New York Yankees nad Boston Red Sox w finale American League, został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem, a w World Series Yankees ponownie zwyciężyli (4–0 z Atlanta Braves)[7][8]. Rok później zdobył z „Jankesami” trzeci tytuł, po zwycięstwie 4–1 w Subway Series nad New York Mets[9].

15 stycznia 2003 doszło do wymiany na linii New York Yankees, Chicago White Sox, Montreal Expos; ostatecznie Hernández został zawodnikiem klubu z Montrealu, w którym nie zagrał żadnego meczu[4]. W sezonie 2003 rozegrał jedynie dwa mecze w klubie farmerskim tego zespołu, w Brevard County Manatees[10]. W 2004 był ponownie zawodnikiem Yankees[4].

W styczniu 2005 podpisał kontrakt z Chicago Whites Sox, z którym wystąpił w World Series; White Sox pokonali Houston Astros w czterech meczach[4][11]. Występował jeszcze w Arizona Diamondbacks, New York Mets oraz klubach farmerskich Texas Rangers i Washington Nationals[4][12].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Orlando Hernández, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2012-11-25] (ang.).
  2. a b c Orlando Hernández. desdemipalcodefanatico.com. [dostęp 2012-11-25]. (hiszp.).
  3. Cuba Baseball at the 1992 Barcelona Summer Games. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 września 2009)]. (ang.).
  4. a b c d e Orlando Hernández Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  5. 1998 AL Rookie of the Year Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  6. a b 1998 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  7. a b 1999 League Championship Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  8. a b 1999 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  9. a b 2000 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  10. 2003 Brevard County Manatees. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  11. a b 2005 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  12. Orlando Hernández Minor League Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).