Ortoepia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 17:50, 21 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Ortoepia (gr. ὀρθός, orthos = poprawny, ἔπος, épos = słowo, mowa) – normy wymowy obowiązujące w konkretnym języku. Także dział językoznawstwa badający normatywną wymowę literacką. W skład ortoepii wchodzą również ortofonia i ortografia[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Ortoepia. onet.wiem. [dostęp 2012-07-07].
  • Kazimierz Polański: Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław: Ossolineum, 1999. ISBN 83-04-04445-5.