Osiedle Beskidzkie (Bielsko-Biała)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiedle Beskidzkie
Ilustracja
Widok lotniczy osiedla
Państwo

 Polska

Miasto

Bielsko-Biała

Dzielnica

Aleksandrowice / Kamienica

Data budowy

1976–1982

Położenie na mapie Bielska-Białej
Mapa konturowa Bielska-Białej, w centrum znajduje się punkt z opisem „Osiedle Beskidzkie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Osiedle Beskidzkie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Osiedle Beskidzkie”
Ziemia49°48′26″N 19°01′25″E/49,807222 19,023611

Osiedle Beskidzkieosiedle mieszkaniowe położone w Bielsku-Białej na pograniczu dzielnic Aleksandrowice i Kamienica. Zostało wybudowane w technologii wielkopłytowej w latach 1976–1982 według projektu Ryszarda Dudy i Stanisława Smolarka[1].

Granicę osiedla wyznaczają: na północy ulica Babiogórska, na wschodzie aleja Andersa, na południu granica naturalna w postaci skarby opadającej ku dolinie Kamieniczanki, a na zachodzie ulica Wadowicka. Jednostka pomocnicza gminy o nazwie Osiedle Beskidzkie różni się w stosunku do jego granic urbanistycznych tylko nieznacznie: obejmuje oprócz bloków także pas zabudowy szeregowej i jednorodzinnej między ulicami Wadowicką a Orzeszkowej oraz kilka domów na południowym krańcu ulicy Sterniczej. W 2017 była zamieszkiwana przez 7436 osób[2]. Historyczna granica między Aleksandrowicami a Kamienicą, którą odzwierciedla podział na obręby ewidencyjne, biegnie w osi wschód–zachód dokładnie środkiem osiedla[3].

Widok lotniczy osiedla w 1989

Osiedle w swojej pierwotnej postaci składa się z 15 budynków jedenastokondygnacyjnych ustawionych w układzie południkowym oraz 21 budynków pięciokondygnacyjnych ustawionych w układzie równoleżnikowym. W 2019 zostało rozbudowane o inwestycję deweloperską Suska Park złożoną z czterech pięciokondygnacyjnych budynków[4]. Centralną część wypełnia wieloczłonowy obiekt szkolny zajmowany przez Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Armii Krajowej (Szkoła Podstawowa nr 36 i VI Liceum Ogólnokształcące) oraz Przedszkole nr 55. Zaplecze handlowo-usługowe tworzą pierwotne i później dobudowane pawilony rozsiane po całym terenie osiedla, a także otwarte w XXI wieku supermarkety przy ulicy Babiogórskiej.

Poza ulicą Sterniczą i Babiogórską, nazwy pozostałych nawiązują do miejscowości dawnego województwa bielskiego (budowę osiedla rozpoczęto rok po reformie administracyjnej z 1975): Andrychowska, Goleszowska, Skoczowska, Suska, Wadowicka.

Pętlę autobusowę Osiedle Beskidzkie zlokalizowaną przy ulicy Babiogórskiej obsługuje (stan 2022) 9 linii MZK Bielsko-Biała, taka sama liczba linii zatrzymuje się na przystanku Osiedle Beskidzkie Kładka przy alei Andersa. Aleja ta, okalająca osiedle od zachodu, jest częścią Śródmiejskiej Obwodnicy Zachodniej. Skrzyżowanie alei Andersa z ulicą Babiogórską stanowi bezkolizyjny węzeł drogowy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bielsko-Biała. Monografia miasta. Tom IV – Bielsko-Biała w latach 1918–2009. Ryszard Kaczmarek (red.), Idzi Panic (red.). Bielsko-Biała: Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej, 2010, s. 557. ISBN 978-83-60136-46-1.
  2. Liczba mieszkańców Bielska-Białej z podziałem na 30 osiedli według stanu na 31 grudnia 2017. Budżet obywatelski Bielska-Białej. [dostęp 2022-02-16].
  3. Portal mapowy Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej z warstwami obrębów ewidencyjnych i jednostek pomocniczych gminy
  4. Suska Park. dopoznania.pl. [dostęp 2022-02-23].