Osiedle galeriowców na Komandorii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiedle galeriowców na Komandorii
Ilustracja
Ogólny widok osiedla – blok po prawej to galeriowiec, a dwa po lewej pochodzą z lat 50. XX w.
Państwo

 Polska

Miasto

Poznań

Dzielnica

Komandoria

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Osiedle galeriowców na Komandorii”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Osiedle galeriowców na Komandorii”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Osiedle galeriowców na Komandorii”
Ziemia52°24′48,10″N 16°57′48,71″E/52,413360 16,963530
Jeden z galeriowców (drugi od wschodu)

Osiedle galeriowców na Komandoriimodernistyczne osiedle bloków galeriowych dla robotników w Poznaniu, zlokalizowane na Komandorii (ul. Małachowskiego).

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak w przypadku podobnego osiedla galeriowców na Zawadach, genezą powstania zespołu była paląca potrzeba zaspokojenia głodu mieszkaniowego w gwałtownie rozwijającym się w drugiej połowie lat 30. XX w. Poznaniu.

Autorem projektu był prawdopodobnie Jerzy Tuszowski, ale domniemanie to opiera się na podobieństwie formalnym galeriowców na Komandorii z tymi na Zawadach, projektowanymi przez Tuszowskiego. Inwestorem był Wacław Tomaszewski – właściciel Zakładów Przemysłowych Centra, co sprawiło, że osiedle nie było tak skromne formalnie, jak to na Zawadach, budowane przez miasto.

Zgodnie z zasadami Bauhausu i Towarzystwa Osiedli Robotniczych, powstały trzy czterokondygnacyjne bloki z klatkami schodowymi w osobnych pionach, po II wojnie uzupełnione dwoma kolejnymi (już w stylu socrealistycznym, z klatkami wewnętrznymi). Mieszkania były dwupokojowe z kuchnią i toaletą.

Czasy obecne[edytuj | edytuj kod]

Założenie zachowało się w dobrym stanie, mimo powojennej przebudowy jednego z bloków. W 2017 zakończono remont – wszystkie bloki zostały odnowione[1].

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Dojazd zapewniają tramwaje i autobusy MPK Poznań – linie 7, 173, 178, 183, 185, 312, 320, 321, 323, 341 i 342 – do przystanku/pętli Zawady. Bloki znajdują się w jej bliskim sąsiedztwie – na wschód.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Przykłady podwyższania jakości życia na naszych osiedlach, w: My. Czasopismo mieszkańców, nr 10(202)/2017, Pro Publico, Poznań, s.10, ISSN 1641-6813

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hanna Grzeszczuk-Brendel, Gabriela Klause, Domy socjalne na Zawadach, w: Kronika Miasta Poznania nr 2/2002, s.188-203, ISSN 0137-3552
  • Dorota Matyaszczyk, Kilka uwag o kształtowaniu przestrzeni i budownictwie na Głównej i Zawadach , w: Kronika Miasta Poznania nr 2/2002, ISSN 0137-3552
  • Poznań – atlas aglomeracji, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8