Osiedle ks. Jerzego Popiełuszki (Poznań)
 Widok ogólny osiedla od strony ul. Grochowskiej i Marcelińskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| Data budowy | |
| Architekt |
Mirosława Dworzańska, Bogdan Celichowski, Włodzimierz Wojciechowski, Zdzisław Podoski |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°23′08,4″N 16°51′50,7″E/52,385667 16,864083
| |
Osiedle ks. Jerzego Popiełuszki (dawniej Osiedle im. Karola Świerczewskiego[1] i Osiedle Grunwald[2]) – osiedle mieszkaniowe w Poznaniu i jednocześnie obszar Systemu Informacji Miejskiej[3] położony na osiedlu samorządowym Grunwald Północ na Grunwaldzie. Było to pierwsze wielkie osiedle w Poznaniu[4].
Granice[edytuj | edytuj kod]
Wedle Systemu Informacji Miejskiej jednostka obszarowa Osiedle ks. Jerzego Popiełuszki mieści się w granicach:
- od wschodu: ulicą Grochowską,
- od południa: ulicą Marcelińską,
- od zachodu: ulicą Bułgarską,
- od północy: ulicą Bukowską[3].
Charakterystyka i obiekty[edytuj | edytuj kod]
Jest osiedlem bloków wielorodzinnych zbudowanych w latach 1958-1970[5], pomiędzy ul. Bukowską (na północy), ul. Grochowską (na wschodzie), ul. Marcelińską (na południu) i ul. Bułgarską (na zachodzie), według projektu Mirosławy Dworzańskiej, Bogdana Celichowskiego, Włodzimierza Wojciechowskiego, Zdzisława Podoskiego[6] i Wojciecha Kasprzyckiego na 1700 mieszkań[2]. Potocznie za Osiedle to uważa się wszystkie bloki w tym rejonie, łącznie z tymi na wschód od ul. Grochowskiej.
Osiedle, jako jednostka pomocnicza samorządu terytorialnego, powstało 28 września 1993[7]. Ma powierzchnię 1,2 km², a zamieszkuje na nim około 12000 mieszkańców. Zabudowę stanowią przede wszystkim kilkupiętrowe bloki z lat 60. XX wieku, uzupełnione funkcją handlową i usługową. Oprócz tego na tym terenie znajduje się Kościół św. Jerzego. Od strony ul. Grochowskiej do 2009 stał także oryginalny pomnik Karola Świerczewskiego w formie kilkunastometrowego bagnetu, wbitego w ziemię (towarzyszyły mu także mniejsze bryły w sąsiedztwie). Zburzono go w atmosferze kontrowersji – protestował m.in. Obywatelski Ruch Walter. Pomnik powstał w 1975 i był dziełem Ryszarda Skupina i Anny Krzymańskiej.
Dominantę zespołu stanowi budynek dwunastokondygnacyjny przy ulicy Grochowskiej 49a (obecnie rejon Kasztelanowa) wykonany z tzw. cegły żerańskiej (ściennych elementów betonowych o wysokości jednej kondygnacji) na szkielecie żelbetowym. W pierwszych dwóch budynkach niskich (dawne os. Grunwald) zastosowano eksperymentalną warstwę ocieplającą z betonu komórkowego i supremy (płyt cementowo-wiórowych)[2].
W rejonie osiedla, przed jego budową, znajdowały się ogrody działkowe o nazwie Przyroda, a zamieszkałe w części przez osoby, które ówczesna władza określała mianem marginesu społecznego. Oczyszczanie terenów, wyburzanie slumsów i wysiedlenie ludności odbyło się w atmosferze protestu, przy użyciu siły i z pomocą oddziałów milicyjnych. Początkowo planowano wznieść wszystkie budynki w technologii cegły żerańskiej, jednak ostatecznie zdecydowano się na wielką płytę, co było decyzją polityczną, inspirowaną przez prof. Bohdana Lewickiego, propagatora rozwiązań radzieckich w polskim budownictwie mieszkaniowym[8].
Oświata[edytuj | edytuj kod]
Na osiedlu działają dwie szkoły podstawowe: szkoła podstawowa nr 88 im. Poznańskich Koziołków na ulicy Swoboda 53[9] i szkoła podstawowa nr 91 im. J. Wybickiego przy ulicy Promyk 4[10].
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Dojazd na osiedle zapewniają autobusy linii 145, 148, 150, 159, 163, 169, 177, 182, 191, 729 i linie nocne 240 i 242.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
- Jerzy Popiełuszko
- Pomnik Pomordowanych Policjantów II RP Województwa Poznańskiego – zlokalizowany na osiedlu
- Kasztelanów
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stanisław Pogórski: O nowym osiedlu mieszkaniowym przy ulicy Grunwaldzkiej w: Kronika Miasta Poznania 1-2/1957 s. 34
- ↑ a b c Projekt – Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 110, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.
- ↑ a b https://web.archive.org/web/20170922004858/http://zdm.poznan.pl/content/pliki/mapa_jed_obsz.jpg Mapa jednostek obszarowych Systemu Informacji Miejskiej
- ↑ Projekt – Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 112, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.
- ↑ Piotr Marciniak, Doświadczenia modernizmu. Architektura i urbanistyka Poznania w czasach PRL, Piotr Chojnacki, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2010, s. 100, ISBN 978-83-7503-113-3, OCLC 750779978.
- ↑ Projekt – Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 340, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.
- ↑ Uchwała nr XC/521/93 Rady Miejskiej Poznania z dnia 28 września 1993 r. w sprawie powołania Osiedla Księdza Jerzego Popiełuszki
- ↑ Projekt – Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 113-114, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842.
- ↑ Szkoła Podstawowa nr 88 im. Poznańskich Koziołków [online] [dostęp 2018-08-23] (pol.).
- ↑ Szkoła Podstawowa nr 91 im. Józefa Wybickiego [online] [dostęp 2018-08-23] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
- Janusz Pazder, O poznańskich pomnikach po 1918 roku, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/2001, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2001, s.50, ISSN 0137-3552
- https://archive.ph/20090906153249/http://www.mmpoznan.pl/6664/2009/8/18/park-ks-popieluszki-czy-skwer-bohaterow-ii-armii-wp?districtChanged=true – spór o pomnik
- http://bip.city.poznan.pl/bip/public/bip/samorzady.html?co=print&sa_id=33 – rada osiedla
| Obszary Systemu Informacji Miejskiej | |
|---|---|
| Osiedla mieszkaniowe | |
| Atrakcje turystyczne | |
| Ulice | |
| Kościoły | |
| Targowiska |