Osiek (powiat starogardzki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiek
wieś
Ilustracja
Kościół św. Rocha w centrum Osieka
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

starogardzki

Gmina

Osiek

Liczba ludności (2022)

859[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-221[3]

Tablice rejestracyjne

GST

SIMC

0168573

Położenie na mapie gminy Osiek
Mapa konturowa gminy Osiek, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Osiek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Osiek”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Osiek”
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego
Mapa konturowa powiatu starogardzkiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Osiek”
Ziemia53°43′20″N 18°29′28″E/53,722222 18,491111[1]
Strona internetowa
Drewniany dom przy ul. Kwiatowej 29
Osiek na mapie z 1910

Osiek (niem. Ossieck) – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Osiek.

Miejscowość leży wśród Borów Tucholskich, ok. 87–109 m n.p.m., nad dwoma jeziorami – największym w powiecie starogardzkim jeziorem Kałębie oraz o wiele mniejszym jeziorem Czarne, przy drodze wojewódzkiej nr 214 (WarlubieZblewoKościerzynaŁeba).

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1312 wzmiankowano po raz pierwszy tutejszy kościół.

W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do tzw. dużego województwa gdańskiego, a w latach 1975–1998 do tzw. małego województwa gdańskiego.

W latach 1996–2000 odbywały się w Osieku Festiwale Ciemnogrodu, organizowane przez Wojciecha Cejrowskiego. Od 1997 częścią festiwali były koncerty muzyki gospel, które przekształciły się stopniowo w Międzynarodowy Festiwal Muzyki Gospel Camp Meeting.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[4] na listę zabytków wpisane są:

neogotycki kościół św. Rocha, zbudowany z ciosanych bloków granitu oraz cegły, odrestaurowany
  • plebania, nr rej.: j.w.
  • budynek gospodarczy przy plebanii
  • cmentarz parafialny, ul. Partyzantów Kociewskich, 1884, nr rej.: A-1852 z 21.09.2009
  • ogrodzenie murowane z bramą, nr rej.: j.w.
  • drewniany dom, ul. Kwiatowa 2, 1804, nr rej.: A-1106 z 20.01.1986
  • drewniany dom w zagrodzie, ul. Kwiatowa 29, 1937, nr rej.: A-1089 z 20.04.1985
  • drewniany dom, ul. Partyzantów Kociewskich 40, 1920, nr rej.: A-1252 z 24.09.1988
  • drewniany dom w zagrodzie, ul. Partyzantów Kociewskich 100, k. XIX, nr rej.: A-1094 z 4.07.1985

Ponadto we wsi znajdują się ruiny zamku krzyżackiego (zamek został rozebrany, a kamienie pochodzące z tej rozbiórki posłużyły do budowy kościoła i młynów w Starogardzie Gdańskim).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 94282
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 893 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2022-01-04].