Oslo Sentralstasjon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oslo Sentralstasjon
Ilustracja
Państwo

 Norwegia

Miejscowość

Oslo

Zarządca

Bane NOR

Data otwarcia

1854[1]

Poprzednie nazwy

Oslo Ø

Liczba pasażerów (2011)

150 000 dziennie[2]

Dane techniczne
Liczba peronów

19

Liczba krawędzi
peronowych

18

Kasy

czynne

Linie kolejowe
Położenie na mapie Oslo
Mapa konturowa Oslo, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Oslo Sentralstasjon”
Położenie na mapie Norwegii
Mapa konturowa Norwegii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Oslo Sentralstasjon”
Ziemia59°54′40″N 10°45′03″E/59,911111 10,750833
Strona internetowa
Stare Oslo Ø zamieniono w centrum handlowe, ale jest to wciąż część stacji

Oslo Sentralstasjon (w skrócie Oslo S) – główna stacja kolejowa w Oslo, centralny i największy dworzec kolejowy w Norwegii.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Stacja mieści się w Oslo w dzielnicy Sentrum, do stacji dojeżdżają pociągi metra linii:

  • 1 Frognerseteren – Helsfyr – Ellingsrudåsen
  • 2 Østerås – Ellingsrudåsen
  • 3 Sognsvann – Mortensrud
  • 4 Bergkrystallen – Ringen
  • 5 Storo – Vestli
  • 6 Bekkestua – Ringen

a także tramwaje linii: 11 Majorstuen – Kjelsås, 12 Majorstuen – Torshov – Kjelsås, 13 Bekkestua – Torshov – Grefsen Stasjon, 17 Rikshospitalet – Sinsen – Grefsen Stasjon, 18 Rikshospitalet – Holtet – Ljabru, 19 Majorstuen – Ljabru.

Ruch dalekobieżny[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczynają się tu linie Drammenbanen, Gardermobanen, Gjøvikbanen, Hovedbanen i Østfoldbanen. Stacja obsługuje większość miejscowości w Norwegii, a ponadto połączenia międzynarodowe ze Szwecją i Danią[1].

Ruch lokalny[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Szybka kolej miejska w Oslo.

Stacja obsługuje połączenia SKM do Drammen, Spikkestad, Gjøvik, Mysen, Ski, Moss, Kongsvinger, Dal i Eidsvoll.

Początkowa Poprzednia Numer Następna Końcowa
Drammen Nationaltheatret 400 Bryn Lillestrøm
Drammen Nationaltheatret 440 Lillestrøm Dal
Kongsberg Nationaltheatret 450 Lillestrøm Eidsvoll
Skøyen Nationaltheatret 460 Lillestrøm Lillestrøm
Skøyen Nationaltheatret 500 Nordstrand Ski
Spikkestad Nationaltheatret 550 Kolbotn Moss
Spikkestad Nationaltheatret 560 Holmlia Rakkestad
  • Pociągi linii 300 odjeżdżają co pół godziny; część pociągów nie zatrzymuje się na wszystkich stacjach[3].
  • Pociągi linii 460 odjeżdżają co pół godziny w szczycie i co godzinę poza godzinami szczytu; między Oslo a Lillestrøm pociągi jadą trasą Gardermobanen[7].
  • Pociągi linii 500 odjeżdżają co pół godziny; część pociągów w godzinach poza szczytem nie zatrzymuje się na wszystkich stacjach[8].
  • Pociągi linii 550 odjeżdżają co pół godziny w szczycie i co godzinę poza szczytem; od Asker jadą trasą Askerbanen[9].
  • Pociągi linii 560 odjeżdżają co godzinę. Na trasie do Ski pociągi nie zatrzymują się[10].

Obsługa pasażerów[edytuj | edytuj kod]

Kasa biletowa, 17 automatów biletowych, 36 kasowników[11], poczekalnie, telefon publiczny, ułatwienia dla niepełnosprawnych, windy peronowe, wózki bagażowe, parking krótkoterminowy, parking rowerowy, kiosk, bary, restauracje, automaty z żywnością, automatyczne skrytki bagażowe, przystanek autobusowy, postój taksówek[1], hotel. Lotnisko oddalone o 20 minut. Dworzec nieczynny w nocy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza linia kolejowa wychodząca z Kristianii (dziś Oslo), Hovedbanen do Eidsvoll została otwarta w roku 1854[12]. W 1852 rozpisano konkurs na budynek stacji a wygrał go budynek wzorowany na stacji w Liverpoolu. W roku 1872 otwarto drugą stację dla obsługi linii Drammenbanen, oddaloną o 2 km od pierwszej. Zostały połączone torem w roku 1907. Obie stacje nie wytrzymywały natłoku pasażerów. W 1938 roku powołano komitet mający zdecydować o budowie jednej stacji w Oslo. Komitet zaproponował budowę tunelu w mieście. Plany zmieniono podczas II wojny światowej. Marionetkowy rząd Quislinga zdecydował, że dotychczasowe dworce zostaną rozebrane a zostanie wybudowana nowa stacja w Tøyen dla obsługi połączeń dalekobieżnych a połączenia lokalne będą obsługiwane przez autobusy. Komitet i dyrekcja Norges Statsbaner plany odrzuciły. Po wojnie, po 20 latach odrzucania kolejnych projektów przez Storting, dopiero w 1962 roku zaakceptowano plan stworzenia jednego dworca. Oficjalnie został otwarty w roku 1987 w obecności króla Olafa. Dworzec zachodni zamknięto, a obecnie działa tam centrum edukacyjne Pokojowej Nagrody Nobla.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c jernbaneverket.no: Oslo S. [dostęp 2011-12-07]. (norw.).
  2. Oslo S. [dostęp 2011-12-07]. (norw.).
  3. 21-300 Oslo-Jaren-Gjøvik. reiseinfo.no. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
  4. 21-400 Drammen-Asker-Oslo-Lillestrøm. reiseinfo.no. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
  5. Drammen-Oslo-Jessheim-Dal. reiseinfo.no. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
  6. 21-450 Kongsberg-Drammen-Oslo-Eidsvoll. reiseinfo.no. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
  7. 21-460 Oslo-Årnes-Kongsvinger. reiseinfo.no. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
  8. 21-500 Oslo-Ski. reiseinfo.no. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
  9. 21-550 Spikkestad-Oslo-Moss. reiseinfo.no. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
  10. 21-560 Oslo-Mysen-Rakkestad. reiseinfo.no. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
  11. Oslo S. nsb.no. [dostęp 2011-12-07].
  12. Oslo S. [dostęp 2011-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-12)]. (norw.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Oslo Sentralstasjon
Linia Bergensbanen (0 km)
odległość: 52,86 km