Ostnica Jana

Ostnica Jana
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	ostnica
Gatunek	ostnica Jana
	Nazwa systematyczna
	Stipa joannis Čelak.
Synonimy
	Stipa pennata subsp. joannis;
	Stipa pennata subsp. joannis;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ostnica Jana (Stipa joannis Čelak.) – gatunek wieloletniej trawy z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Klasyfikowany czasem w randze podgatunku gatunku zbiorowego jako Stipa pennata subsp. joannis. Według najnowszych badań taksonomicznych Stipa joannis jest synonimem taksonomicznym (heterotypowym) podgatunku Stipa pennata subsp. pennata^[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Osiąga wysokość do 1 m, tworzy gęste kępy.
Liście: Wąskie, typowe dla traw, gładkie.
Kwiaty: Zebrane w wiechowate, okazałe kwiatostany, z plewkami zaopatrzonymi w bardzo długie, spiralnie skręcone, niezwykle dekoracyjne ości, od których pochodzi nazwa rodzajowa. Kwitnie w maju i czerwcu.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Gatunek charakterystyczny muraw kserotermicznych z rzędu Festucetalia valesiacae^[4].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina ta jest składnikiem ginącej w Polsce i rzadkiej roślinności stepowej. Rośnie na słonecznych i suchych zboczach, tylko w nielicznych miejscach w Polsce, gdzie znajduje się pod ścisłą ochroną.

Kategorie zagrożenia gatunku:

Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)^[5]: V (narażony na wymarcie).
Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin (2001, 2014): VU (narażony na wymarcie)^[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat przyrody Kwidzyńskie Ostnice

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).
↑ Gonzalo, R., Aedo, C. & Angel García, M. (2013). Taxonomic revision of the Eurasian Stipa subsections Stipa and Tirsae (Poaceae). Systematic Botany 38: 344-378.
↑ WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).

[3] Gonzalo, R., Aedo, C. & Angel García, M. (2013). Taxonomic revision of the Eurasian Stipa subsections Stipa and Tirsae (Poaceae). Systematic Botany 38: 344-378.

[4] WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .

[5] Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[6] Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]