Ostra Góra (Wzgórza Dębowe)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ostra Góra
Ilustracja
Na szczycie Ostrej Góry
Państwo

 Polska

Pasmo

Przedgórze Sudeckie
Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie
Wzgórza Dębowe

Wysokość

360,2 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Ostra Góra”
Ziemia50°42′17,790″N 16°51′51,858″E/50,704942 16,864405

Ostra Góra (niem. Spitzberg , 360,2 m n.p.m.) – najwyższe wzniesienie Wzgórz Dębowych w południowo-zachodniej Polsce.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie położone jest na Przedgórzu Sudeckim, na obszarze chronionego krajobrazu Wzgórz Strzelińsko-Niemczańskich na południowym krańcu Wzgórz Dębowych, około 2,9 km na północny wschód od centrum historycznej Niemczy.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wieża widokowa na szczycie Ostrej Góry

Wzniesienie o kopulastym kształcie z wyraźnie zaznaczonym wierzchołkiem, o stromo opadających i mocno urozmaiconych zboczach, w które wcinają się wąwozy oraz potoki. Od strony zachodniej wzniesienie góruje nad Wojsławicami, do których opada stromym zboczem. Od wzniesienia Wysoki Las położonego po północnej stronie, oddzielone jest płytką doliną. Wzniesienie stanowi zwornik, z którego rozchodzą się grzbiety. Na północnym wschodzie rozciąga się grzbiet ze wzniesieniem Wysoki Las, w stronę północy odchodzi najdłuższe ramię z wzniesieniami: Starzec i Przednia Dębowa Góra, a w stroną południowo-wschodnią w kierunku miejscowości Ruszkowice ciągnie się krótki grzbiet z bezimiennymi kulminacjami. Ostra Góra zbudowana jest ze skał metamorficznych metamorfiku niemczańsko-kamienieckiego oraz występujących wśród nich wkładek tzw. sjenitów niemczańskich. Są to łupki krystaliczne, głównie łupki dwułyszczykowe i gnejsy biotytowe z wkładkami gnejsów leptytowych, w których znajdują się wychodnie paleozoicznych granitów, granodiorytów i trzeciorzędowych bazaltów.

Cały szczyt i zbocza porasta las liściasty o składzie naturalnym, złożony głównie z: dębów, buków, brzóz, lip oraz innych gatunków drzew liściastych z niewielką domieszką drzew iglastych, głównie modrzewi. Na części zboczy wprowadzono sztucznie bory świerkowe i sosnowe. W podszyciu występuje leszczyna, bez czarny, jarzębina, wierzba siwa i chroniony wawrzynek wilczełyko. W runie rośnie konwalia majowa, konwalijka dwulistna, marzanka, gajowiec żółty, rogownica, borówka czernica. Wschodnim i zachodnim zboczem poniżej szczytu przebiegają leśne dróżki i ścieżki. Na szczycie znajduje się stalowa wieża widokowa postawiona w 1930 roku. Fundatorem wieży był oddział Towarzystwa Górskiego w Niemczy, projektantem wrocławski inżynier Preuß, a wykonawcą firma Probst&Söhne. Otwarcie wieży odbyło się na początku sierpnia 1930. Wcześniej na szczycie stała drewniana wieża zbudowana w 1893 przez Towarzystwo Upiększające z Niemczy. Z wieży można podziwiać panoramę Niemczy i okolic, a przy dobrej pogodzie miejscowości oddalone nawet o ponad 40 km. Obecnie okazałe buki przysłoniły panoramy w kierunkach południowym i wschodnim, uniemożliwiając podziwianie Gór Bardzkich, Złotych, Masywu Śnieżnika oraz przy dobrych warunkach atmosferycznych Jesioników. Na szczycie wzniesienia znajduje się węzeł szlaków turystycznych. Położenie oraz wyniesiony wierzchołek z konstrukcją wieży czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie. U zachodniego podnóża wzniesienia położony jest ogród dendrologiczny w Wojsławicach.

Obecnie (stan na lipiec 2021), ze względu na zły stan techniczny wieży na szczycie, wejście na taras widokowy wznoszący się na poziomie 18 metrów jest niemożliwe.

Dzięki wycince drzew spod wieży można podziwiać panoramę w kierunku zachodnim, m.in. na Masyw Ślęży, Wzgórza Gumińskie, na Niemczę i Przerzeczyn-Zdrój oraz z południowego zbocza Góry Sowie, Góry Bardzkie i Góry Złote.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czerwony StrzelinSzańcowaGościęcice ŚrednieSkrzyżowanie pod DębemGromnikDobroszówKalinkaSkrzyżowanie nad ZuzankąŹródło CyrylaZiębiceLipaRososznicaStolecCierniowa KopaKolonia BoboliceKobyla GłowaKarczowicePodlesieOstra GóraStarzecKsięginice WielkieSieniceŁagiewnikiOlesznaPrzełęcz SłupickaSulistrowiczkiŚlężaSobótka

szlak turystyczny żółty droga Szklary-SamborowiceJagielnoPrzewornoGromnikBiały KościółNieszkowiceCzerwieniecKowalskieŻelowiceBłotnicaPiotrkówekOstra GóraNiemczaTatarski OkopDolina Piekielnego PotokuGilówPiława DolnaOwiesnoGóra ParkowaBielawaKalenicaNowa RudaTłumaczówRadkówPasterkaKarłówSkalne GrzybyBatorówDuszniki-ZdrójSzczytnaZamek LeśnaPolanica-ZdrójBystrzyca KłodzkaIglicznaMiędzygórzePrzełęcz Puchacza

szlak turystyczny czarny ZiębiceLipaJasłówekKrzelkówZameczny PotokCiepłowodyKawia Góra (Łysica)RuszkowiceOstra GóraPodlesiePrzerzeczyn-ZdrójGrzybowiecPiława GórnaPiława Dolna[1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]