Ostrowica
| Kontynent | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rzeka | ||||||||||||||||||||||||||||
| Długość | 26,8 km | |||||||||||||||||||||||||||
| Źródło | ||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | Sitno | |||||||||||||||||||||||||||
| Współrzędne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Ujście | ||||||||||||||||||||||||||||
| Recypient | Płonia (jez. Miedwie) | |||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce |
poniżej Giżyna | |||||||||||||||||||||||||||
| Wysokość |
14 m n.p.m. | |||||||||||||||||||||||||||
| Współrzędne | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Pyrzyce  | ||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | ||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | ||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu pyrzyckiego  | ||||||||||||||||||||||||||||
Ostrowica (niem. Katten Graben) – uregulowana rzeka w zachodniej części Pojezierza Zachodniopomorskiego na Równinie Pyrzycko-Stargardzkiej, w powiecie pyrzyckim.
Dawna rzeka nizinna zaczynająca swój bieg w rozlewiskach powyżej jeziora: Świdno i Świdzienko w gminie Kozielice, na południe od wsi Trzebórz. Odwadnia wschodnią część powiatu pyrzyckiego. W górnym biegu największym dopływem jest Kanał Wąski, a w dolnym przepływając przez jezioro Będgoszcz przyjmuje wody Krzekny i Bielicy. Uchodzi do Miedwia.
Uregulowana, podobnie jak jej dopływy podczas melioracji przed 1945 rokiem. Obecnie nazywana Kanałem Ostrowicy lub Kanałem Nieborowskim, a w górnym biegu Kanałem Długim[potrzebny przypis].
Górny bieg rzeki do jeziora Będgoszcz nosi nazwę Kanał Nieborowski[1].
Nazwę Ostrowica wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Katten-Graben[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 199, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 8