Ostrzyca (Pogórze Kaczawskie)
51°03′22″N 15°45′48″E/51,056111 15,763333 Ostrzyca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
501 m n.p.m. |
| Wybitność |
151[1] m |
Położenie na mapie Polski  | |
| 51°03′22″N 15°45′48″E/51,056111 15,763333
| |
Ostrzyca (niem. Spitzberg) – wzgórze o wysokości 501 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce na Pogórzu Kaczawskim będącym częścią Pogórza Zachodniosudeckiego.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wzniesienie położone jest w południowo-zachodniej części Pogórza Kaczawskiego, na Wysoczyźnie Ostrzycy, w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Pielgrzymka, około 2,5 km na południowy zachód od miejscowości Proboszczów.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Wzniesienie o wulkanicznym rodowodzie w kształcie stożka wznosi się w środkowo-zachodniej części Wysoczyzny Ostrzycy, wyraźnie odróżniając się od płaskiego krajobrazu. Z oddali przypomina japońską Fudżijamę. Ostrzyca w dolnej partii jest zbudowana z czerwonych permskich zlepieńców i piaskowców gruboziarnistych, przez które przebijają się mioceńskie wulkanity stanowiące część rdzenia dawnego wulkanu wypełnionego zastygniętą magmą. Stanowi ją bazanit, skała z rodziny bazaltów. Bazanit to zasadowa skała wulkaniczna, barwy ciemnej, prawie czarnej, o teksturze afanitowej lub porfirowej. Od typowych bazaltów różni się większą zawartością oliwinu i obecnością skaleniowców. Bazanit budujący wzniesienie jest spękany tworzy regularne i nieregularne słupy. Na szczycie wzniesienia występują malownicze skałki. Duży kompleks skalny na wschodnim stoku nosi nazwę Małej Ostrzycy.
Niższe partie zbocza, poniżej gołoborzy, pokrywają utwory soliflukcyjne, a u podnóża występują osady glacjalne, fluwioglacjalne. Wzniesienie porośnięte w całości lasem, skalne zbocza porasta z trudem wciskający się między skały, las odroślowy, który tworzy: jawor, jesion, lipa, wiąz i w mniejszych ilościach dąb. Niżej występuje świerk i brzoza. W szczytowej partii wzniesienia położonej powyżej 450 m n.p.m., utworzono rezerwat przyrody Ostrzyca Proboszczowicka o powierzchni 3,81 ha, w którym przede wszystkim chronione jest bazaltowe gołoborze i porastająca je roślinność naskalna. Sam szczyt, będący dominantą wysokościową okolicy, stanowi dobry punkt widokowy. Góra przy dobrej pogodzie jest widoczna z Karkonoszy.
Inne[edytuj | edytuj kod]
- Wzniesienie stanowi relikt dawnego wulkanizmu, jest pozostałością komina wygasłego trzeciorzędowego wulkanu (nek).
- W trakcie transgresji lądolodu na Pogórze Kaczawskie wzniesienie mogło stanowić skalisty nunatak wystający z lądolodu na niewielką wysokość.
- Ostrzyca jest najwyższym wzniesieniem Pogórza Kaczawskiego.
- Ze względu na charakterystyczny stożkowy kształt wzniesienie nazywane jest Śląską Fudżijamą.
- Poszczególne zbocza wzgórza w związku z różną ekspozycją w stosunku do słońca posiadają odmienne warunki mikroklimatyczne, w związku z czym wzniesienie zasiedlone jest przez różnorodne zbiorowiska roślinne.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez teren wzniesienia prowadzą szlaki turystyczne:
zielony – fragment Szlaku Zamków Piastowskich prowadzący z Wlenia do Zamku Grodziec.
żółty – fragment Szlaku Wygasłych Wulkanów prowadzący z Myśliborza do Złotoryi.
czerwony – Dworek na Ostrzycę.- Szczyt należy do Korony Sudetów Polskich.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Introduction to Poland z listą 453 szczytów o wybitności co najmniej 100 m
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7 Pogórze Kaczawskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9
- Góry i Pogórze Kaczawskie. Skala 1:40.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2004. wyd. II. ISBN 83-88049-02-X.