Oto Grigalka
| Data i miejsce urodzenia |
28 czerwca 1925 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 lutego 1993 | ||||||||||||
| Wzrost |
192 cm | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||
| |||||||||||||
Oto Grigalka (ros. Отто Янович Григалка, ur. 28 czerwca 1925 w Saikavie w gminie Madona, zm. 8 lutego 1993 w Madonie[1][2]) – łotewski lekkoatleta startujący w barwach Związku Radzieckiego, specjalista pchnięcia kulą i rzutu dyskiem, dwukrotny medalista mistrzostw Europy.
Zdobył brązowy medal w pchnięciu kulą na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli. Pokonali go jedynie Gunnar Huseby z Islandii i Angiolo Profeti z Włoch[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach Grigalka zajął 4. miejsce w pchnięciu kulą i 6. miejsce w rzucie dyskiem[1].
Zdobył srebrny medal w pchnięciu kulą na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie, za Jiřím Skoblą z Czechosłowacji, a przed swym kolegą z reprezentacji ZSRR Heino Heinaste. Grigalka startował na tych mistrzostwach także w rzucie dyskiem, w którym zajął 6. miejsce[4].
Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne wystąpił tylko w rzucie dyskiem, w którym zajął 5. miejsce[1].
Wielokrotnie zdobywał medale w pchnięciu kulą na akademickich mistrzostwach świata (UIE): złoty w 1955 w Warszawie i srebrne w 1949 w Budapeszcie, 1951 w Berlinie i 1953 w Bukareszcie[5].
Był mistrzem ZSRR w pchnięciu kulą w latach 1952–1954 i w rzucie dyskiem w latach 1953–1956 i 1959, wicemistrzem w pchnięciu kulą w 1950 i w rzucie dyskiem w 1952 i 1957 oraz brązowym medalistą w pchnięciu kulą w 1951 i 1955[2].
Dwukrotnie ustanawiał rekord ZSRR w pchnięciu kulą do wyniku 17,20 m (27 czerwca 1954 w Helsinkach) i czterokrotnie w rzucie dyskiem do wyniku 56,94 w (26 czerwca 1958 w Charkowie)[6]
W 1955 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR. Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem. Jego wychowankiem był m.in. Eduard Guszczin[2].
Jego żoną była Marija Pisariewa, wicemistrzyni olimpijska z 1956 w skoku wzwyż.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Oto Grigalka [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-17] (ang.).
- ↑ a b c B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 2: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 211. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 499 [dostęp 2018-12-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 505 [dostęp 2018-12-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ World Student Games (UIE) [online], GBRAthletics [dostęp 2018-12-12] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 134 i 144. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).