Otto Soltmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Otto Soltmann

Hermann Julius Otto Soltmann (ur. 17 grudnia 1844 w Berlinie, zm. 19 września 1919 w Szklarskiej Porębie) – niemiecki lekarz pediatra, profesor Uniwersytetu w Lipsku, dyrektor szpitala dziecięcego (Wilhelm-Augusta-Hospital) we Wrocławiu i szpitala dziecięcego w Lipsku. Uważany jest za jednego z twórców neurologii dziecięcej.

Syn farmaceuty Alberta Soltmanna i jego żony Berty Wilhelminy z domu Herbig. Studiował medycynę w Berlinie, Würzburgu, Zurychu, Pradze i Wiedniu. W 1869 roku przedstawił w Berlinie dysertację na stopień doktora medycyny, w tym samym roku zdał egzaminy państwowe. Brał udział w wojnie francusko-pruskiej. Przeniósł się do Wrocławia, gdzie wspólnie z Rudolfem Heidenhainem prowadził badania neurofizjologiczne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin, Wien 1901, ss. 1616-1617 www.zeno.org
  • S Finger, T Beyer, PJ Koehler. Dr. Otto Soltmann (1876) on development of the motor cortex and recovery after its removal in infancy. „Brain Res Bull”. 53 (2), s. 133-40, Sep 2000. PMID: 11044588. 
  • Gröger H: Otto Soltmann. W: Stephen Ashwal: The Founders of child neurology. San Francisco: Norman Pub, 1990, s. 346–353. ISBN 0-930405-26-9.