Otto von Büngner
Otto von Büngner (ur. 22 marca 1858 w Rydze, zm. 20 sierpnia 1905 w St. Blasien) – niemiecki lekarz chirurg, profesor Uniwersytetu w Marburgu.
Syn Roberta von Büngnera i Anny z domu Zwenger[1]. Studiował na Uniwersytecie w Dorpacie i na Uniwersytecie w Halle od 1877 do 1883; jego nauczycielami byli m.in. Eduard Georg von Wahl i Richard von Volkmann. Od 1885 w Berlinie, w 1886 w Marburgu zdał egzaminy państwowe. Od 1887 do 1889 asystent w klinice w Halle. W 1890 roku w Marburgu habilitował się. W 1894 roku został profesorem nadzwyczajnym[2].
Na jego cześć nazwano tzw. pasma Büngnera.
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Die Schussverletzungen der Arteria Subclavia infraclavicularis und der Arteria Axillaris, 1885.
- Ueber die Degenerations- und Regenerationsvorgänge am Nerven nach Verletzungen, 1890.
- Zur Nachbehandlung der Tracheotomie, nebst Empfehlung einer neuen Tracheal-Canüle, 1892.
- Ueber die Degenerations und Regenerations vorgänge am Nerven nach Verletzungen, 1893.
- Ueber allgemeine multiple Neurofibrome des peripherischen Nervensystems und Sympathicus, 1897.
- Ueber die Tuberculose der Symphysis ossium pubis, 1899.
- Zur Anatomie und Pathologie der Gallenorgane und des Pankreas, 1902.
- Zur Asepsis bei Halsoperationen, 1901.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Buengner, Otto v. W: Baltisches Biographisches Lexikon
- ↑ Pagel JL. Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien 1901, ss. 275-276 www.zeno.org
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Otto von Büngner w bazie Who Named It (ang.)