Overholung

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Overholung (lub owerholung) – obrócenie o 180°, przy użyciu cum i szpringów, zacumowanej jednostki pływającej w celu np. uzyskania dostępu do drugiej burty dla wykonania prac konserwacyjnych (mycie, malowanie itp.), częściej w celu dogodnego postoju albo właściwego ustawienia jednostki żaglowej dla odejścia z miejsca cumowania bez użycia napędu mechanicznego (jedynie na żaglach). Na jednostkach mających płetwę sterową, silnik zaburtowy itp. zawieszone bezpośrednio na rufie wygodniejsze i bezpieczniejsze może być obracanie dziobem do nabrzeża. Na jednostkach z bukszprytem (zwłaszcza z delfiniakiem) szczególnie przy wysokim nabrzeżu dogodniejsze może być obracanie rufą do kei.[1][2][3][4]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Baranowski: Logistyka cum. zagle.pogodynka.pl. [dostęp 2019-03-14].
  2. Overholung. Encyklopedia żeglarska. [dostęp 2019-03-14].
  3. Rob Gibson: Manewry portowe. Podręcznik RYA.. Alma-Press, 2014. ISBN 978-83-7020-609-3.
  4. Klaus Andrews, Lars Bolle: Manewry w porcie. Krok po kroku. Nautica, 2018. ISBN 978-83-943159-5-5.