Oznaki Waddella

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Oznaki Waddella – opisane w 1980[1], służyły do wskazania lekarzowi na możliwe nieorganiczne (psychogenne) pochodzenie bólów odcinka lędźwiowego kręgosłupa ("bóle w krzyżach"). Badanie w kierunku obecności oznak Waddella było stosowane do identyfikacji pacjentów symulujących takie bóle, stanowiąc klasyczny już dzisiaj element oceny przy podejrzeniu symulacji.

Oznaki Waddella (na podstawie oryginalnej pracy z 1980 roku) obejmują pięć kategorii:

  1. Tkliwość uciskowa – oznaki: tkliwość skóry na lekki nacisk; nieanatomiczna, niezlokalizowana w jednym obszarze tkliwość uciskowa.
  2. Symulacja (pozorowanie) – oznaki: osiowe obciążenie czaszki wywołuje ból w dolnym odcinku kręgosłupa; obrót ramion i miednicy w tej samej płaszczyźnie wywołuje ból.
  3. Dystrakcja – oznaki: różnica między uniesieniem wyprostowanej kończyny dolnej w pozycji na wznak i siedzącej.
  4. Objawy miejscowe – oznaki: osłabienie licznych grup mięśni; utrata czucia zlokalizowana w "obszarze skarpetek i rękawiczek".
  5. Przesadna reakcja – oznaki: nieproporcjonalna reakcja mimiczna lub werbalna.

Obecność trzech z wymienionych pięciu kategorii wskazuje na możliwość występowania bólu bez podłoża organicznego, jednak nie oznacza pewności symulacji (w piśmiennictwie medycznym opisywano nadinterpretowanie oznak Waddella[2]).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Waddell G., McCulloch JA., Kummel E., Venner RM. Nonorganic physical signs in low-back pain.. „Spine”. 2 (5). s. 117–25. PMID: 6446157. 
  2. Main CJ., Waddell G. Behavioral responses to examination. A reappraisal of the interpretation of "nonorganic signs".. „Spine”. 21 (23), s. 2367–71, listopad 1998. PMID: 9820920.