Ozon (tygodnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ozon
Częstotliwość

tygodnik

Państwo

 Polska

Wydawca

Ozon Media

Tematyka

społeczno-kulturalna

Pierwszy numer

2005

Ostatni numer

2006

Redaktor naczelny

Grzegorz Górny

Format

A4

Liczba stron

92

ISSN

1734-2279

Ozon – polski tygodnik opinii[1] o charakterze społecznym, wydawany przez spółkę Ozon Media, ukazujący się od kwietnia 2005 do końca lipca 2006 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym redaktorem naczelnym był Dariusz Rosiak, funkcje jego zastępców pełnili Szymon Hołownia i Anna Moczulska. Wśród autorów piszących do tygodnika znaleźli się m.in. Paweł Althamer, Filip Bajon, Ryszard Bugaj, Andrzej Leder, Tomasz Lis, Daniel Odija, Agata Passent, Piotr Siemion, Sławomir Sierakowski, Piotr Skwieciński, Dawid Muszyński, Olaf Szewczyk. W ciągu pierwszych trzech miesięcy pismo nie osiągnęło planowanej sprzedaży (60 tys. zamiast 150 tys. egzemplarzy) oraz wpływów z reklam.

W lipcu 2005 właściciele tygodnika podjęli decyzję o zmianie redaktora naczelnego, którym został Grzegorz Górny, dotychczasowy redaktor naczelny „Frondy”. Dotychczasowych wicenaczelnych zastąpili Robert Tekieli, niegdyś twórca „brulionu” i Tomasz P. Terlikowski, który w lutym 2006 roku zrezygnował z funkcji; jego miejsce zajął wówczas Rafał Geremek, który wcześniej pracował m.in. we „Wprost”. Profil tygodnika zmienił się z liberalnego na konserwatywny. Publikowano w nim wiele artykułów krytycznych wobec takich zjawisk, jak aborcja, eutanazja i homoseksualizm, oceniając je zgodnie ze społecznym nauczaniem Kościoła katolickiego. Do najważniejszych publicystów tygodnika należeli: Jadwiga Staniszkis, Tomasz Żukowski, Piotr Semka, Wojciech Wencel, Bogusław Chrabota.

Po fluktuacjach sprzedaży pisma jej poziom w 2006 roku wyniósł ok. 43 tys. egzemplarzy i wydawca uznał tygodnik za trwale nierentowny. Prawa do tytułu miała przejąć spółka utworzona przez pracowników redakcji, ale nie udało się jej zdobyć środków finansowych. 2 sierpnia 2006 roku wydawca złożył do sądu wniosek o upadłość i wstrzymał wydawanie tygodnika. W listopadzie 2006 roku poinformowano o założeniu nowej spółki, która miała zająć się wydawaniem tygodnika kontynuującego linię „Ozonu”, jednak do realizacji tego projektu nie doszło. Jako powód podano brak odpowiedniej ilości środków do rozpoczęcia działalności.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A.M. Frankowiak, Oblicza tożsamości europejskiej na łamach polskich tygodników opinii w latach 2004-2015, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2016, s. 313. ISBN 978-83-8100-021-5