Pāvels Seļivanovs
| |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
194 cm | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Pāvels Seļivanovs także Paweł Sieliwanow (ur. 23 lipca 1952[1]) – radziecki siatkarz. Dwukrotny medalista olimpijski.
W reprezentacji Związku Radzieckiego grał w latach 1975–1986. Oprócz dwóch medali igrzysk olimpijskich - srebra w 1976 i złota w 1980 - sięgnął po trzy medale mistrzostw świata (złoto w 1978 i 1982, srebro w 1986) i czterokrotnie zostawał mistrzem Europy (1975, 1977, 1979, 1983). Był zawodnikiem Elektrotechniki Ryga, w barwach tego klubu w 1984 zdobył tytuł mistrza Związku Radzieckiego. Trzy razy triumfował w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów (194, 1975, 1977).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pāvels Seļivanovs Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-06] (ang.).