Pęczek podłużny górny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pęczek podłużny górny (łac. fasciculus longitudinalis superior, ang. superior longitudinal fascicle, SLF) – pęczek włókien kojarzeniowych, łączący zakręty grzbietowo-bocznej powierzchni mózgu.

Obecnie uważa się, że pęczek ten składa się z czterech części: SLF I, SLF II, SLF III i pęczka łukowatego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Makris N, Kennedy DN, McInerney S, Sorensen AG, Wang R, Caviness VS, Pandya DN. Segmentation of subcomponents within the superior longitudinal fascicle in humans: a quantitative, in vivo, DT-MRI study. „Cerebral cortex”. 6 (15), s. 854–69, czerwiec 2005. DOI: 10.1093/cercor/bhh186. PMID: 15590909. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Olgierd Narkiewicz, Józef Markowski, Wiesław Łasiński, Michał Reicher: Układ nerwowy ośrodkowy. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1981, s. 396-398. ISBN 83-200-0368-7.