Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – 100 m stylem grzbietowym mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pływanie
100 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912
1908 1920
Ilustracja
Miejsce

 Szwecja
Sztokholm

Termin

913 lipca 1912

Liczba sportowców

39 (18 wystartowało)

Obiekt rozgrywek

Djurgårdsbrunnsviken

Złoty medal Złoty medal

Stany Zjednoczone Harry Hebner

Srebrny medal Srebrny medal

Cesarstwo Niemieckie Otto Fahr

Brązowy medal Brązowy medal

Cesarstwo Niemieckie Paul Kellner

Wyścig na 100 metrów stylem grzbietowym mężczyzn był jedną z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Do rywalizacji zgłoszonych zostało 39 zawodników, jednak ostatecznie w zawodach wystartowało 18 pływaków z siedmiu reprezentacji.

W czasie, gdy zawodnicy amerykańscy nie uczestniczyli w mistrzostwach rozgrywanych na otwartym basenie, Harry Hebner dominował wśród amerykańskich grzbiecistów. Na krytym basenie posiadał mistrza kraju na dystansie 150 jardów w latach 1910–1916. Amerykanin rzadko pływał na dystansach dłuższych niż 100 metrów, czy też odpowiedniku tego dystansu w jednostkach imperialnych, czyli 110 jardów, lecz był rekordzistą kraju zarówno na 100 i 150 jardów. Na początku 1912 roku rekord świata należał do Węgra Andrása Baronyi i został ustanowiony 17 lipca 1911 w Budapeszcie. Rekord Węgra został jednak dwukrotnie poprawiony w roku olimpijskim. Jako pierwszy dokonał tego 6 kwietnia 1912 z wynikiem 1:18,4 Oscar Schiele na zawodach w Brukseli, natomiast 29 kwietnia jego rodak Otto Fahr w Magdeburgu uzyskał wynik 1:15,6. Wszyscy rekordziści wzięli udział w zawodach w Sztokholmie – Schiele został zdyskwalifikowany w eliminacjach, Baronyi zajął 4. miejsce, a Fahr wywalczył srebrny medal.

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Rekord świata Cesarstwo Niemieckie Otto Fahr (GER) 1:15,6 Cesarstwo Niemieckie Magdeburg (GER) 29 kwietnia 1912
Rekord olimpijski Cesarstwo Niemieckie Arno Bieberstein (GER) 1:24,6 Londyn (GBR) 17 lipca 1908

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Początkowo rozlosowanych zostało 7 wyścigów eliminacyjnych, jednak z powodu ogromnej liczby wycofań, eliminacje zostały rozlosowane ponownie.

Zawodnicy pierwotnie zgłoszeni, jednak wycofani przed ponownym losowaniem eliminacji
Zawodnik Państwo Wyścig
James Slane  Wielka Brytania 1
Ivan Géczy  Węgry 1
Aldo Cigheri  Włochy 1
Victor Pierre Eggman  Francja 2
Nikolaus Bartkó  Węgry 2
Mario Massa  Włochy 2
Wiktor Baranow  Rosja 2
Émile Bangerter  Francja 3
Josef Selmeczi  Węgry 3
Davide Baiardo  Włochy 3
Paudely Psycha  Grecja 5
István Wendelin  Węgry 5
George Godfrey  ZPA 5
Daniel Lehu  Francja 6
Mario Portolongo  Włochy 6
Aleksiej Andriejew  Rosja 6

Ostatecznie do eliminacji rozegranych w dniach 910 lipca 1912 przystąpiło 18 zawodników, którzy zostali podzieleni na 5 wyścigów. Awans uzyskiwało dwóch najlepszych z każdego wyścigu (Q) oraz najszybszy z zawodników na trzecim miejscu (q).

Wyścig 1 – 9 lipca, 12:15
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Harry Hebner  Stany Zjednoczone 1:21,0 Q, OR
2. Otto Groß  Niemcy 1:24,0 Q
3. Åke Bergman  Szwecja 1:33,8
Oscar Schiele  Niemcy DSQ
Wyścig 2 – 9 lipca, 12:25
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Otto Fahr  Niemcy 1:22,0 Q
2. George Webster  Wielka Brytania 1:29,4 Q
3. Hugo Lundevall  Szwecja 1:46,8
János Wenk  Węgry (1:28,6) DSQ
Henri Dubois  Francja DNS
Andreas Asimakopoulos  Grecja
Wyścig 3 – 9 lipca, 12:30
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. András Baronyi  Węgry 1:22,0 Q
2. Paul Kellner  Niemcy 1:26,0 Q
3. Harry Svendsen  Norwegia 1:47,2
Oscar Grégoire  Belgia (1:29,8) DSQ
Wyścig 4 – 10 lipca, 13:00
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Herbert Haresnape  Wielka Brytania 1:27,0 Q
2. Erich Schultze  Niemcy 1:27,2 Q
3. Gunnar Sundman  Szwecja 1:31,2 q
4. John Johnsen  Norwegia 1:34,2
Wyścig 5 – 10 lipca, 13:05
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. László Szentgróthy  Węgry 1:26,6 Q
2. Frank Sandon  Wielka Brytania 1:31,8 Q
Maurice Quintard  Francja DNS
Virgilio Bellazza  Włochy
Pontus Hanson  Szwecja

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Półfinały rozegrano 10 lipca, awans uzyskiwało dwóch najlepszych z każdego wyścigu (Q) oraz najszybszy z zawodników na trzecim miejscu (q).

Półfinał 1 – 10 lipca, 19:00
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Harry Hebner  Stany Zjednoczone 1:20,8 Q, OR
2. Otto Fahr  Niemcy 1:21,8 Q
3. András Baronyi  Węgry 1:26,2 q
4. László Szentgróthy  Węgry 1:26,4
5. Erich Schultze  Niemcy
6. George Webster  Wielka Brytania
Półfinał 2 – 10 lipca, 19:05
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Otto Groß  Niemcy 1:26,0 Q
2. Paul Kellner  Niemcy 1:26,2 Q
3. Herbert Haresnape  Wielka Brytania 1:26,8
4. Frank Sandon  Wielka Brytania 1:32,2
5. Gunnar Sundman  Szwecja 1:35,0

Finał[edytuj | edytuj kod]

Finał rozegrano 13 lipca 1912 o godzinie 19:40. Rekordzista świata, Fahr, był niepokonany w eliminacjach. Finał, który rozpoczął się falstartem miał być pojedynkiem Fahra z Hebnerem. Amerykanin objął prowadzenie na początku wyścigu i ostatecznie wygrał o ponad sekundę. W oficjalnym raporcie pojedynek między nimi został tak podsumowany: „Hebner, który trzymał głowę wysoko nad taflą wody i mógł obserwować swoich przeciwników, wygrał bez większych trudności”.

Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
złoto Harry Hebner  Stany Zjednoczone 1:21,2
srebro Otto Fahr  Niemcy 1:22,4
brąz Paul Kellner  Niemcy 1:24,2
4. András Baronyi  Węgry 1:25,2
5. Otto Groß  Niemcy 1:25,8

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]