Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – 400 m stylem dowolnym mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Główny artykuł: Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912.
Pływanie
100 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912
1908 1920
Ilustracja
Miejsce

 Szwecja
Sztokholm

Termin

11-14 lipca 1912

Liczba sportowców

66 (26 wystartowało)

Obiekt rozgrywek

Djurgårdsbrunnsviken

Złoty medal Złoty medal

Kanada George Hodgson

Srebrny medal Srebrny medal

John Hatfield

Brązowy medal Brązowy medal

Australazja Harold Hardwick

Wyścig na 400 metrów stylem dowolnym mężczyzn był jedną z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Wystartowało 26 (ze zgłoszonych początkowo 66) zawodników z trzynastu ekip narodowych.

Rekord świata na dystansie 440 jardów należał do Australijczyka Franka Beaurepaire'a, który zdobył na tym dystansie srebrny medal na IV Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie cztery lata wcześniej. Beaurepaire nie startował na igrzyskach w Sztokholmie, gdyż rok wcześniej zadeklarował się jako profesjonalista by wziąć udział w kursie pływackim i ratowniczym. Beaurepaire powrócił do rywalizaji na igrzyskach w 1920 i 1924 roku. Największą nadzieją ekipy Australazji był Harold Hardwick, który w 1911 roku został amatorskim mistrzem Wielkiej Brytanii na dystansie 440 jardów. Hardwick po zakończeniu kariery pływackiej został zawodowym mistrzem kraju w boksie w wadze ciężkiej.

Przed igrzyskami rekord świata na tym dystansie należał do Węgra Béli Las-Torresa, który 5 czerwca 1912 w Budapeszcie uzyskał wynik 5:28,4

Podczas igrzysk w Sztokholmie złoto przypadło jednak reprezentantowi Kanady. Mistrzem olimpijskim został George Hodgson, który zaledwie cztery dni wcześniej wygrał finał wyścigu na 1500 metrów. Hodgson stał się znany, gdy w 1910 roku na mistrzostwach kraju zwyciężył na każdym dystansie, w którym brał udział. W 1911 roku wygrał wyścig na jedną milę na Festiwalu Imperium w Londynie, a następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie w Montrealu. w 1912 roku zdominował zarówno mistrzostwa krajowe jak również dwa najdłuższe dystanse na igrzyskach. Po zakończeniu I wojny światowej Hondgson wystartował na igrzyskach w Antwerpii w 1920 roku, jednak nie zdołał się zakwalifikować do finału na żadnym z dystansów. Zdobywca srebrnego medalu, Brytyjczyk John Hatfield zdobył tytuł amatorskiego mistrza kraju w 1912 i 1913 roku.

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Rekord świata Béla Las-Torres (HUN) 5:28,4 Budapeszt (HUN) 5 czerwca 1912
Rekord olimpijski Henry Taylor (GBR) 5:36,8 Londyn (GBR) 16 lipca 1908

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Początkowo rozlosowanych zostało 11 wyścigów eliminacyjnych, jednak z powodu ogromnej liczby wycofań, eliminacje zostały rozlosowane ponownie.

Zawodnicy pierwotnie zgłoszeni, jednak wycofani przed ponownym losowaniem eliminacji
Zawodnik Państwo Wyścig
Jean Rodier  Francja 1
Isaac Bentham  Wielka Brytania 1
John Shyrock  Stany Zjednoczone 1
Wolfgang Siller  Austria 2
Georges Hermant  Francja 2
Robert Andersson  Szwecja 2
Josef Scheibler  Austria 3
Henri Decoin  Francja 3
Attilio Bellezza  Włochy 3
Gustav Collin  Szwecja 3
Jack Mantell  Stany Zjednoczone 3
Les Boardman  Australazja 4
René Voisard  Francja 4
Georges Rigal  Francja 5
Virgilio Bellazza  Włochy 5
Iłarion Borisowski  Rosja 5
Perry McGillivray  Stany Zjednoczone 5
Marcel Pernot  Francja 6
Harry Svendsen  Norwegia 6
Wiktor Baranow  Rosja 6
Vilhelm Andersson  Szwecja 6
Richard Frizell  Stany Zjednoczone 6
William Longworth  Australazja 7
S. Matucha  Bohemia 7
Émile Bangerter  Francja 7
Aldo Cigheri  Włochy 7
Joseph Pletincx  Belgia 10
Josef Černÿ  Bohemia 10
Gérard Meister  Francja 10
Mario Portolongo  Włochy 10
Leo Goodwin  Stany Zjednoczone 10
Henri Dubois  Francja 11
Herbert Wetter  Norwegia 11
Aleksiej Andriejew  Rosja 11
Lincoln Johnson  Stany Zjednoczone 11

Ostatecznie do zawodów rozegranych 11 lipca 1912 o godzinie 12:10 przystąpiło 26 zawodników, których podzielono na 6 wyścigów. Awans uzyskiwało dwóch najlepszych z każdego wyścigu (Q) oraz najszybszy z zawodników z trzeciego miejsca (q).

Wyścig 1
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Harold Hardwick  Australazja 5:36,0 Q, OR
2. Malcolm Champion  Australazja 5:37,0 Q
3. James Reilly  Stany Zjednoczone 6:10,2
4. Nils-Erik Haglund  Szwecja 6:23,4
5. Davide Baiardo  Włochy
– Mario Massa  Włochy DNF
Wyścig 2
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Thomas Battersby  Wielka Brytania 6:03,6 Q
2. John Johnsen  Norwegia 6:14,4 Q
3. Eskil Wedholm  Szwecja 6:29,8
– Pawieł Awksientjew  Rosja DNF
Wyścig 3
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Max Ritter  Niemcy 5:44,6 Q
2. Alajos Kenyery  Węgry 5:46,0 Q
3. Nicholas Nerich  Stany Zjednoczone 5:50,4 q
– David Theander  Szwecja DNF
Theodore Tartakover  Australazja
Wyścig 4
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Béla Las-Torres  Węgry 5:36,2 Q
2. Henry Taylor  Wielka Brytania 5:48,4 Q
– Nikołaj Woronkow  Rosja DNF
Otto Scheff  Austria DNS
Otto Fahr  Niemcy
Harry Hebner  Stany Zjednoczone
Wyścig 5
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Cecil Healy  Australazja 5:34,0 Q, OR
2. John Hatfield  Wielka Brytania 5:35,6 Q
3. Franz Schuh  Austria 6:09,4
– Andreas Asimakopoulos  Grecja DNS
Imre Zachár  Węgry
Kenneth Huszagh  Stany Zjednoczone
Wyścig 6
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. George Hodgson  Kanada 5:50,6 Q
2. William Foster  Wielka Brytania 5:52,4 Q
3. Oscar Schiele  Niemcy 5:57,0
4. George Godfrey  ZPA 6:30,6
5. Harry Hedegaard  Dania 7:07,8

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Półfinały rozegrano 13 lipca 1912 o godzinie 19:00. Awans uzyskiwało dwóch najlepszych z każdego wyścigu (Q) oraz najszybszy z zawodników na trzecim miejscu (q).

Półfinał 1
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. George Hodgson  Kanada 5:25,4 Q, WR
2. John Hatfield  Wielka Brytania 5:25,6 Q
3. William Foster  Wielka Brytania 5:49,0
4. Nicholas Nerich  Stany Zjednoczone 5:51,0
5. Thomas Battersby  Wielka Brytania 5:51,2
6. John Johnsen  Norwegia
– Max Ritter  Niemcy DNS
Półfinał 2
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Harold Hardwick  Australazja 5:31,0 Q
2. Béla Las-Torres  Węgry 5:34,8 Q
3. Cecil Healy  Australazja 5:37,8 q
4. Malcolm Champion  Australazja 5:38,0
5. Henry Taylor  Wielka Brytania 5:48,2
– Alajos Kenyery  Węgry DNS

Finał[edytuj | edytuj kod]

Finał rozegrano 14 lipca 1912 o godzinie 19:00.

Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
złoto George Hodgson  Kanada 5:24,4 WR
srebro John Hatfield  Wielka Brytania 5:25,8
brąz Harold Hardwick  Australazja 5:31,2
4. Cecil Healy  Australazja 5:37,8
5. Béla Las-Torres  Węgry 5:42,0

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich – Sztokholm 1912

Szwecja

Mężczyźni
Kobiety

Mistrzowie olimpijscy w pływaniu (400 m stylem dowolnym)
440 jardów
400 metrów

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pływanie_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_1912_–_400_m_stylem_dowolnym_mężczyzn&oldid=69782989”