PMK-40

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
PMK-40
Państwo

 ZSRR

Rodzaj

mina przeciwpiechotna

Dane techniczne
Zapalnik

naciskowy

Masa

90 g

Wysokość

38 mm

Średnica

70 mm

Korpus

tekturowy

Materiał wybuchowy

trotyl, 50 g

Użytkownicy
Armia Czerwona, Vietcong

PMK-40 (ros. ПМК-40) – rosyjska mina przeciwpiechotna bezpośredniego działania wprowadzona do uzbrojenia Armii Czerwonej w 1940. Prosta, nieduża mina z zapalnikiem naciskowym o sile nacisku rzędu kilkunastu kilogramów. Obliczona raczej na zranienie niż zabicie wroga, ze względu na niewielki ładunek.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Owen, J.I.H.: Brassey's Infantry weapons of the world. London: Brasey's Naval and Shipping Annual Ltd, 1975. ISBN 0-904609-01-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]