Pałac Ewalda Kerna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Ewalda Kerna
Symbol zabytku nr rej. A/76 z 20 stycznia 1971[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Piotrkowska 179

Styl architektoniczny

eklektyzm

Architekt

Franciszek Chełmiński

Rozpoczęcie budowy

1896

Ukończenie budowy

1898

Pierwszy właściciel

Ewald Kern

Kolejni właściciele

Powszechne Towarzystwo Handlowo-Przemysłowe Freda Greenwooda

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Ewalda Kerna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Ewalda Kerna”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Ewalda Kerna”
Ziemia51°45′26,23″N 19°27′31,52″E/51,757286 19,458756

Pałac Ewalda Kernakamienica znajdująca się przy ulicy Piotrkowskiej 179 w Łodzi.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ewald Kern łodzianin pochodzenia austriackiego, był właścicielem drugiej co do wielkości w Łodzi[2] odlewni żelaza i fabryki maszyn[3], wytwarzającej mechaniczne krosna tkackie[2]. W latach 1896–1898[2] wybudował, według projektu Franciszka Chełmińskiego, eklektyczny pałac nawiązujący do architektury renesansowej z detalami klasycystycznymi[3].

W wyniku kłopotów finansowych Ewald Kern sprzedał pałac na licytacji w 1903 roku i od tamtej pory budynek kilkakrotnie zmieniał właścicieli[2]. W 1930 roku kupiło go Powszechne Towarzystwo Handlowo-Przemysłowe Freda Greenwooda.

Od 1960 roku w budynku mieściła się biblioteka pedagogiczna, a następnie siedziba oddziału łódzkiego Polskiej Akademii Nauk i Łódzkiego Towarzystwa Naukowego[4].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kamienica jest jednopiętrowym budynkiem z tremplem[3] i przylegającą doń od strony południowej oficyną[2]. Cokół domu oblicowany został zielonym granitem sprowadzonym z zagranicy[3]. Parter jest boniowany rustykalnie z oknami zamkniętymi półkoliście, zwieńczonymi dekoracją festonową. Na osi bocznej usytuowana jest brama przejazdowa z głównym wejściem do budynku prowadzącym do klatki schodowej.

Pomiędzy parterem a pierwszym piętrem biegnie meander. Okna pierwszego piętra są prostokątne zwieńczone trójkątnymi tympanonami wypełnionymi dekoracją. Okna poszerzone zostały lizenami[3].

Dach od frontu jest zasłonięty ażurową attyką[3][2], a poniżej znajduje się gzyms z kimationem jońskim[3]. Pomiędzy oknami trempla są płaskorzeźby z ornamentem gałązkowym[3].

Okno klatki schodowej wypełnia witraż o przedstawieniu alegorycznym z symbolami przemysłu, handlu oraz drukarstwa[2]. Wnętrza o wystroju stylowym różnym zostały luksusowo wyposażone w piece majolikowe, witraże, sztukaterie, boazerie, lustra[3][2][4]. Prototypem kamienicy był pałac Karola Scheiblera juniora przy ulicy Piotrkowskiej 268, który ma analogiczny podział fasady.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 43 [dostęp 2011-08-25].
  2. a b c d e f g h Pałac Ewalda Kerna. ziemialodzka.pl. [dostęp 2018-12-19].
  3. a b c d e f g h i Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 208, ISBN 978-83-939822-4-0.
  4. a b Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer drugi. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-8-1.