Pałac Pusłowskich w Kosowie
52°45′55″N 25°07′18″E/52,765278 25,121667 nr rej. 111Г000305
| |
 Pałac w 2020 r. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Fundator | |
| Kondygnacje |
2 |
| Rozpoczęcie budowy |
1838 |
| Zniszczono | |
| Odbudowano |
od 2007 |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele |
Trubeccy |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 52°45′55″N 25°07′18″E/52,765278 25,121667
| |
Pałac Pusłowskich[1] (biał. Палац Пуслоўскіx у Косаве) – rezydencja rodziny Pusłowskich zbudowana w 1838 na terenie odległego o trzy kilometry od centrum Kosowa folwarku Mereczowszczyzna. Od 2007 roku trwa remont pałacu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pałac powstał w 1838 wg projektu Franciszka Jaszczołda we współpracy z Władysławem Marconim na zamówienie Wandalina Pusłowskiego. Wnętrza dekorował Franciszek Żmurko. Pierwotnie w pałacu miało się znajdować 88 pokoi. Po Powstaniu styczniowym, rosyjskie władze zaborcze skonfiskowały pałac polskim właścicielom i przekazały rodzinie Trubeckich. W czasie I wojny światowej pałac został uszkodzony.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości pałac odbudowano i w latach 1921–1939 w budynku miało siedzibę starostwo powiatowe województwa poleskiego. W latach okupacji niemieckiej po 1941 roku, w przyległym do założenia wąwozie SS mordowała kosowskich Żydów.
.jpg)
W 1942 pałac został spalony przez partyzantów radzieckich i od tego czasu popadał w ruinę. Po 1945 roku dokonano zniszczenia jednego z ładniejszych na Białorusi założeń parkowych, które łączyło się z parkiem przy dworku Kościuszki w Mereczowszczyźnie. Do 2007 roku pałac był ruiną.
Obecnie[edytuj | edytuj kod]
W 2007 roku ukończono przygotowywanie planów rewaloryzacji pałacu i rozpoczęto prace rekonstrukcyjne, które wciąż trwają. Odbudowano stropy, całość pałacu i jego skrzydeł pokryto dachem. Wstawiono nowe drzwi i okna, odrestaurowano już niemal w całości wieże oraz ściany zewnętrzne, wykonano również sporo prac wewnątrz. Pałac jest udostępniony do zwiedzania. Można nabyć wspólny bilet do dworku Kościuszki i pałacu.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Pałac o fasadzie o długości 120 metrów składa się z trzech części: jednopiętrowego korpusu centralnego oraz dwóch parterowych skrzydeł bocznych. Całości założenia Jaszczołd nadał charakter neogotycki, stąd m.in. czteroboczne wieże zwieńczone krenolażem, ostrołukowe okna, szkarpy, rozety i lizeny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polski egzonim przyjęty na 125. posiedzeniu KSNG.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rąkowski Grzegorz, "Czar Polesia", Pruszków 2001
- Hauser Z., "Nowy ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi", Warszawa 2005