Pałac Targowy w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Targowy
Symbol zabytku nr rej. A-272 z 15.11.1984[1]
Ilustracja
Główne wejście
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Głogowska 14

Architekt

Stefan Cybichowski

Powierzchnia użytkowa

4916 m²[2]

Rozpoczęcie budowy

1924

Ukończenie budowy

1925

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Targowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac Targowy”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Targowy”
Ziemia52°24′10,93″N 16°54′28,79″E/52,403036 16,907997

Pałac Targowy (Pawilon Przemysłu Metalowego, Pawilon nr 12) – pawilon wystawienniczy Międzynarodowych Targów Poznańskich zlokalizowana przy ul. Głogowskiej 14, w sąsiedztwie Hali Przemysłu Ciężkiego i budynku administracyjnego.

Pawilon obok budynku administracyjnego jest jednym z dwóch obiektów o charakterze pałacowym, jakie stanowiły oprawę dla wejścia na tereny Targów Poznańskich od strony Dworca Głównego. Wzniesiony został w latach 1924-1925 na V Targi Poznańskie, według projektu Stefana Cybichowskiego jako element budowy stałej infrastruktury wystawienniczej miasta. Podczas Powszechnej Wystawy Krajowej pełnił rolę Pawilonu Przemysłu Metalowego.

W 1945, po zakończeniu działań wojennych, urządzono tutaj składnicę bezpańskich mebli i sprzętów gospodarstwa domowego. Wnioski o ich przydział można było składać w Zarządzie Miejskim[3].

Obiekt jest żelbetowy, dwukondygnacyjny (pierwotnie z dwiema salami), zbudowany na rzucie prostokąta i nakryty dachem dwuspadowym. Posiadał klasyczne ozdoby – attyki, ryzality i joński portyk głównej elewacji z herbem Poznania. Doznał silnych zniszczeń podczas II wojny światowej – utracił wtedy większość dekoru, w tym attyki, co znacząco wpłynęło na utratę pierwotnych proporcji bryły.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. w czasie PWK (Sobkowicz)
  3. Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 132, ISBN 83-210-0607-8, OCLC 830203088.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Joanna Bielawska-Pałczyńska, Hanna Hałas-Rakowska, Śladami Powszechnej Wystawy Krajowej, w: Renowacje i zabytki, nr 2(42)/2012, ss.132-133, ISSN 1643-2029
  • Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 128, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
  • Kazimierz Sobkowicz, Architekci wielkopolscy – biogramy – dzieła – stowarzyszenia, cz.I, lata 1886–1939, wyd. Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich, Poznań, 1988, s.161, ISBN 83-00-02480-8