Pańćakośa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pańćakośa („pięć osłon, pięć powłok”) – pięć ciał lub naczyń, w które spowita jest purusza w naukach wedanty i jogi. Doktryna pięciu osłon duszy po raz pierwszy zawarta została w Taittirijopaniszad (2.7). Piątkę powłok wspomina też Adi Śankara w hymnie Sześć strof o nirwanie[1]

Kolejno pięć powłok to:

  1. annamajakośa – zbudowana z pożywienia (ciało fizyczne)
  2. pranamajakośa – zbudowana z prany
  3. manomajakośa – zbudowana z umysłu (manas) lub myśli
  4. widźńanamajakośa – zbudowana ze świadomości
  5. anandamajakośa – zbudowana z anandy (błogości)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Rucińska: Hymny Siankary. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2006. ISBN 83-7081-710-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]