Pablo Brenes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pablo Brenes
Pełne imię i nazwisko

Pablo Andres Brenes Quesada

Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1982
Kostaryka

Wzrost

172 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2004 Pérez Zeledón
2004 MetroStars 14 (0)
2005 Deportivo Saprissa 10 (0)
2005 Real Salt Lake 0 (0)
2006–2008 Deportivo Saprissa 78 (3)
2008–2011 Brujas FC 62 (12)
2011–2013 CS Cartaginés 70 (20)
2013 Santos de Guápiles 7 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–2009  Kostaryka 11 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Pablo Andres Brenes Quesada (ur. 4 sierpnia 1982) – kostarykański piłkarz występujący na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Brenes karierę rozpoczynał w 2001 roku w zespole Municipal Pérez Zeledón. Spędził tam 3 lata, a w 2004 roku podpisał kontrakt z amerykańskim MetroStars. W MLS zadebiutował 12 czerwca 2004 roku w przegranym 1:3 pojedynku z Houston Dynamo. W sezonie 2004 w barwach MetroStars rozegrał 14 spotkań.

Na początku 2005 roku Brenes wrócił do Kostaryki, gdzie został graczem klubu Deportivo Saprissa. W tym samym roku zdobył z nim Ligę Mistrzów CONCACAF. Po tym sukcesie przeniósł się do amerykańskiego Realu Salt Lake. Nie zagrał tam jednak w żadnym meczu.

W styczniu 2006 roku Brenes ponownie przeszedł do Deportivo Saprissa. W sezonach 2005/2006 oraz 2006/2007 zdobył z nim mistrzostwo Kostaryki, a w sezonie 2007/2008 mistrzostwo faz Invierno oraz Verano. W 2008 roku odszedł do Brujas FC. W sezonie 2009/2010 wywalczył z nim mistrzostwo fazy Invierno. Na początku 2011 roku przeniósł się do CS Cartaginés.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2004 roku Brenes znalazł się w drużynie na Letnie Igrzyska Olimpijskie, zakończone przez piłkarzy Kostaryki na ćwierćfinale. W reprezentacji Kostaryki zadebiutował w 2005 roku. W 2009 roku został powołany do kadry na Złoty Puchar CONCACAF. Zagrał na nim w meczach z Salwadorem (1:2), Gwadelupą (5:1) oraz Meksykiem (1:1, 3:5 w rzutach karnych). Z tamtego turnieju Kostaryka odpadła w półfinale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]