Pad kierunkowy
Pad kierunkowy (z ang. directional pad albo d-pad) – kontroler w kształcie znaku dodawania (+), obecny w niemal wszystkich współczesnych gamepadach konsol do gier. Pierwsze pady kierunkowe były dwustanowe, nazywane są też cyfrowymi, tzn. rejestrowały jedynie wciśnięcie przycisku. Z biegiem czasu pojawiły się też pady kierunkowe analogowe, które mierzyły również siłę nacisku.
Choć pad kierunkowy nie pozwala na dokładny wybór kierunku, jak np. dżojstik analogowy, to jest jednak prostszy w obsłudze i pozwala na przemieszczanie obiektu z dość dużą dokładnością w ośmiu podstawowych kierunkach.
Pierwszy pad kierunkowy pojawił się za sprawą firmy Nintendo, która opatentowała ten pomysł, ale obecnie patent już nie obowiązuje.
Zastosowanie
Konsole stacjonarne
- 1983: Famicom (NES) (Pegasus)
- 1984: Sega SG-1000 Mark II
- 1985: Sega SG-1000 Mark III
- 1986: Sega Master System
- 1986: Atari 7800 (D-pad był dostępny jedynie w wersji europejskiej i australijskiej konsoli)
- 1987: NEC PC Engine (TurboGrafx-16)
- 1988: Sega Mega Drive (Sega Genesis)
- 1990: Super Famicom (Super Nintendo lub SNES)
- 1993: 3DO Interactive Multiplayer
- 1993: Amiga CD32
- 1993: Atari Jaguar
- 1994: Sega Saturn
- 1994: Sony PlayStation
- 1994: PC-FX
- 1995: Virtual Boy
- 1996: Nintendo 64
- 1998: Sega Dreamcast
- 2000: Sony PlayStation 2
- 2001: Nintendo GameCube
- 2001: Microsoft Xbox
- 2005: Microsoft Xbox 360
- 2006: Sony PlayStation 3
- 2006: Nintendo Wii
- 2012: Nintendo Wii U
- 2013: Sony Playstation 4
- 2013: Microsoft Xbox One
Konsole przenośne
- 1979: Microvision
- 1984: Epoch Game Pocket Computer
- 1989: Nintendo Game Boy
- 1989: Atari Lynx
- 1990: Sega Game Gear
- 2001: Game Boy Advance
- 2004: Nintendo DS
- 2004: Sony PlayStation Portable
- 2006: Nintendo DS Lite
- 2009: Sony PSP Go
- 2011: Sony PlayStation Vita
- 2011: Nintendo 3DS