Panturkizm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Języki oguzyjskie
Języki kipczackie
Współczesny zasięg geograficzny języków tureckich
Kaganat staroturecki 600
Sułtanat seldżucki 1092
Imperium Osmańskie 1683

Panturkizm – doktryna powstała na początku XX wieku w Turcji, głosząca jedność etniczną ludów tureckich i konieczność ich integracji kulturalnej i politycznej, od Cieśniny Bosfor do gór Ałtaju. Nadano jej miano Wielki Turan. Obowiązywała jako oficjalna doktryna państwa tureckiego za rządów młodoturków.

Z panturkizmem wiąże się ludobójstwo Ormian, gdy na polecenie rządu młodotureckiego wymordowano ok. 1,5 mln Ormian rozwiązując tzw. kwestię ormiańską. Podobny los spotkał Greków zamieszkujących dawny Pont i Jonię oraz chrześcijańskich Asyryjczyków. Eksterminacja wyżej wymienionych narodów wynikać miała z ich nietureckiego pochodzenia pod względem etnicznym oraz wielowiekowej tradycji i świadomości narodowej. Obecnie obserwuje się odrodzenie panturkizmu, szczególnie w Azji Centralnej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]