Jan VIII (papież)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Papież Jan VIII)
Jan VIII
Ioannes Octavus
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

brak danych
Rzym

Data śmierci

16 grudnia 882

Miejsce pochówku

bazylika św. Piotra

Papież
Okres sprawowania

14 grudnia 872–16 grudnia 882

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

14 grudnia 872

Jan VIII (łac. Ioannes VIII, ur. w Rzymie[1], zm. 16 grudnia 882) – papież w okresie od 14 grudnia 872 do 16 grudnia 882[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z pochodzenia był rzymianinem, synem Gundona[3]. W momencie wyboru na Stolicę Piotrową był archidiakonem w podeszłym wieku[3].

W czasie jego pontyfikatu trwały spory z Konstantynopolem odnowione po przywróceniu[1] Focjuszowi godności patriarchy po śmierci Ignacego I. Dodatkowo musiał poradzić sobie z wewnętrzną opozycją, który to problem rozwiązał ekskomunikując w 876 roku[1] swojego głównego oponenta i kontrkandydata na papieża Formozusa[3].

Jan VIII ponownie zezwolił św. Metodemu na stosowanie języka słowiańskiego w liturgii[2]. Gdy Rzymowi zagroziły wojska Saracenów, którzy osiedlili się na Sycylii, nie mogąc liczyć na pomoc rozpadającego się państwa Karolingów ani Bizancjum, zbudował flotę i objął nad nią dowództwo[2]. Jednak wkrótce potem musiał przekupić najeźdźców, by nie plądrowali Rzymu[3]. Szukając sprzymierzeńców niechętnie uznał wyklętego wcześniej Focjusza i przystał na jego warunki przedstawione na synodzie w Hagia Sophia (na którym uchwalono konstantynopolitańskie credo z 381 roku)[3]. Dzięki temu porozumieniu Jan uzyskał pomoc wojskową przeciw Saracenom, a także zapewnił pokój pomiędzy Kościołami[3]. Pokonał wrogów w bitwie koło przylądka Circe.

Po śmierci Ludwika II, w sporze Karolingów o koronę cesarską najpierw popierał Karola II Łysego, który poszerzył granice Państwa Kościelnego, a także zrezygnował z wywierania wpływu na wybór papieża[3]. Potem jednak, gdy Karloman wkroczył do Italii, Karol się wycofał i wkrótce potem zmarł[3]. Papież został uwięziony i zmuszony do złożenia przysięgi Karlomanowi, czego jednak nie zrobił[3]. Wkrótce potem uciekł do Prowansji i koronował na króla Ludwika Jąkałę (który zmarł po roku), a następnie uznał w 879 roku Karola III Grubego i koronował go w lutym 881[3].

Dążył do wzmocnienia swej pozycji wobec rodów arystokratycznych, które prawie dziedzicznie sprawowały najważniejsze urzędy Kościoła. Jan VIII został otruty i dobity młotem 16 grudnia 882 roku[2]. Był pierwszym z ośmiu średniowiecznych papieży, którzy zostali zamordowani; po zakończeniu jego pontyfikatu rozpoczął się okres ciemnego stulecia[2].

Według XIII-wiecznej legendy imienia Jan VIII miała używać wcześniej papieżyca Joanna[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Praca zbiorowa: Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 551. ISBN 978-84-9819-814-0.
  2. a b c d e f Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 55-56, 294. ISBN 83-7006-437-X.
  3. a b c d e f g h i j John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 155-157, 463-464. ISBN 83-06-02633-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]